kífa
See also: kifa
Icelandic
Etymology
From Old Norse kífa, from Proto-Germanic *kībaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈcʰiːva/
- Rhymes: -iːva
Verb
kífa (weak verb, third-person singular past indicative kífaði, supine kífað)
Conjugation
kífa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kífa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kífað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kífandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kífa | við kífum | present (nútíð) |
ég kífi | við kífum |
| þú kífar | þið kífið | þú kífir | þið kífið | ||
| hann, hún, það kífar | þeir, þær, þau kífa | hann, hún, það kífi | þeir, þær, þau kífi | ||
| past (þátíð) |
ég kífaði | við kífuðum | past (þátíð) |
ég kífaði | við kífuðum |
| þú kífaðir | þið kífuðuð | þú kífaðir | þið kífuðuð | ||
| hann, hún, það kífaði | þeir, þær, þau kífuðu | hann, hún, það kífaði | þeir, þær, þau kífuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
kífa (þú) | kífið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kífaðu | kífiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kífast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að kífast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
kífast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
kífandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég kífast | við kífumst | present (nútíð) |
ég kífist | við kífumst |
| þú kífast | þið kífist | þú kífist | þið kífist | ||
| hann, hún, það kífast | þeir, þær, þau kífast | hann, hún, það kífist | þeir, þær, þau kífist | ||
| past (þátíð) |
ég kífaðist | við kífuðumst | past (þátíð) |
ég kífaðist | við kífuðumst |
| þú kífaðist | þið kífuðust | þú kífaðist | þið kífuðust | ||
| hann, hún, það kífaðist | þeir, þær, þau kífuðust | hann, hún, það kífaðist | þeir, þær, þau kífuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
kífast (þú) | kífist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| kífastu | kífisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
kífaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
kífaður | kífuð | kífað | kífaðir | kífaðar | kífuð | |
| accusative (þolfall) |
kífaðan | kífaða | kífað | kífaða | kífaðar | kífuð | |
| dative (þágufall) |
kífuðum | kífaðri | kífuðu | kífuðum | kífuðum | kífuðum | |
| genitive (eignarfall) |
kífaðs | kífaðrar | kífaðs | kífaðra | kífaðra | kífaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
kífaði | kífaða | kífaða | kífuðu | kífuðu | kífuðu | |
| accusative (þolfall) |
kífaða | kífuðu | kífaða | kífuðu | kífuðu | kífuðu | |
| dative (þágufall) |
kífaða | kífuðu | kífaða | kífuðu | kífuðu | kífuðu | |
| genitive (eignarfall) |
kífaða | kífuðu | kífaða | kífuðu | kífuðu | kífuðu | |
Derived terms
- kíf (“quarrel, squabble”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.