językoznawczyni
Polish
Etymology
From językoznawca + -yni.
Pronunciation
- IPA(key): /jɛw̃.zɨ.kɔ.znafˈt͡ʂɨ.ɲi/
Audio (file) - Rhymes: -ɨɲi
- Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czy‧ni
Noun
językoznawczyni f (male equivalent językoznawca)
- (linguistics) female equivalent of językoznawca (“linguist”) (one who studies linguistics)
- Synonym: lingwistka
Declension
Declension of językoznawczyni
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | językoznawczyni | językoznawczynie |
| genitive | językoznawczyni | językoznawczyń |
| dative | językoznawczyni | językoznawczyniom |
| accusative | językoznawczynię | językoznawczynie |
| instrumental | językoznawczynią | językoznawczyniami |
| locative | językoznawczyni | językoznawczyniach |
| vocative | językoznawczyni | językoznawczynie |
Further reading
- językoznawczyni in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.