językoznawczy
Polish
Etymology
From językoznawca + -y.
Pronunciation
- IPA(key): /jɛw̃.zɨ.kɔˈznaf.t͡ʂɨ/
Audio (file) - Rhymes: -aft͡ʂɨ
- Syllabification: ję‧zy‧ko‧znaw‧czy
Adjective
językoznawczy (not comparable, derived adverb językoznawczo)
- (linguistics, relational) linguistic (of or relating to linguistics)
- Synonym: lingwistyczny
Declension
Declension of językoznawczy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | językoznawczy | językoznawcza | językoznawcze | językoznawczy | językoznawcze | |
genitive | językoznawczego | językoznawczej | językoznawczego | językoznawczych | ||
dative | językoznawczemu | językoznawczej | językoznawczemu | językoznawczym | ||
accusative | językoznawczego | językoznawczy | językoznawczą | językoznawcze | językoznawczych | językoznawcze |
instrumental | językoznawczym | językoznawczą | językoznawczym | językoznawczymi | ||
locative | językoznawczym | językoznawczej | językoznawczym | językoznawczych |
Further reading
- językoznawczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- językoznawczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.