intrusief

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ɪntryˈzif/
  • (file)

Adjective

intrusief (comparative intrusiever, superlative intrusiefst)

  1. intrusive (tending to intrude)

Inflection

Inflection of intrusief
uninflected intrusief
inflected intrusieve
comparative intrusiever
positive comparative superlative
predicative/adverbial intrusiefintrusieverhet intrusiefst
het intrusiefste
indefinite m./f. sing. intrusieveintrusievereintrusiefste
n. sing. intrusiefintrusieverintrusiefste
plural intrusieveintrusievereintrusiefste
definite intrusieveintrusievereintrusiefste
partitive intrusiefsintrusievers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.