höfða
See also: hǫfða
Icelandic
Verb
höfða (weak verb, third-person singular past indicative höfðaði, supine höfðað)
Conjugation
höfða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að höfða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
höfðað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
höfðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég höfða | við höfðum | present (nútíð) |
ég höfði | við höfðum |
þú höfðar | þið höfðið | þú höfðir | þið höfðið | ||
hann, hún, það höfðar | þeir, þær, þau höfða | hann, hún, það höfði | þeir, þær, þau höfði | ||
past (þátíð) |
ég höfðaði | við höfðuðum | past (þátíð) |
ég höfðaði | við höfðuðum |
þú höfðaðir | þið höfðuðuð | þú höfðaðir | þið höfðuðuð | ||
hann, hún, það höfðaði | þeir, þær, þau höfðuðu | hann, hún, það höfðaði | þeir, þær, þau höfðuðu | ||
imperative (boðháttur) |
höfða (þú) | höfðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
höfðaðu | höfðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
höfðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að höfðast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
höfðast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
höfðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég höfðast | við höfðumst | present (nútíð) |
ég höfðist | við höfðumst |
þú höfðast | þið höfðist | þú höfðist | þið höfðist | ||
hann, hún, það höfðast | þeir, þær, þau höfðast | hann, hún, það höfðist | þeir, þær, þau höfðist | ||
past (þátíð) |
ég höfðaðist | við höfðuðumst | past (þátíð) |
ég höfðaðist | við höfðuðumst |
þú höfðaðist | þið höfðuðust | þú höfðaðist | þið höfðuðust | ||
hann, hún, það höfðaðist | þeir, þær, þau höfðuðust | hann, hún, það höfðaðist | þeir, þær, þau höfðuðust | ||
imperative (boðháttur) |
höfðast (þú) | höfðist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
höfðastu | höfðisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
höfðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
höfðaður | höfðuð | höfðað | höfðaðir | höfðaðar | höfðuð | |
accusative (þolfall) |
höfðaðan | höfðaða | höfðað | höfðaða | höfðaðar | höfðuð | |
dative (þágufall) |
höfðuðum | höfðaðri | höfðuðu | höfðuðum | höfðuðum | höfðuðum | |
genitive (eignarfall) |
höfðaðs | höfðaðrar | höfðaðs | höfðaðra | höfðaðra | höfðaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
höfðaði | höfðaða | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu | |
accusative (þolfall) |
höfðaða | höfðuðu | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu | |
dative (þágufall) |
höfðaða | höfðuðu | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu | |
genitive (eignarfall) |
höfðaða | höfðuðu | höfðaða | höfðuðu | höfðuðu | höfðuðu |
Further reading
- “höfða” in the Dictionary of Modern Icelandic (in Icelandic) and ISLEX (in the Nordic languages)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.