ględzieć

Old Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ględěti. First attested in c. 1463.

Pronunciation

IPA^(key): (10^th–15^th CE) /ɡlʲæ̃d͡ʑɛt͡ɕ/

IPA^(key): (15^th CE) /ɡlʲæ̃d͡ʑɛt͡ɕ/

Verb

ględzieć impf

to look, to look at
Synonyms: ględać, patrzyć, poględać, źrzeć
- c. 1463, Dawid z Mirzyńca, Skarga umierającego‎, Płock, line 73:
  Tam szam oczy moye glvndzv, tocz yusz trzy szle dvchy vydzv
  [Tam sam oczy moje glądzą, toć już trzy złe duchy widzą]

Descendants

Polish: (possibly) ględzić

References

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “ględzieć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.