glósa

See also: glosa, Glosa, glosá, glosą, and glosă

Icelandic

Etymology

From Old French glose, from Medieval Latin glossa (“explanation of a difficult word”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈklouːsa/
  • Rhymes: -ouːsa

Noun

glósa f (genitive singular glósu, nominative plural glósur)

  1. explanatory note, gloss
  2. (in the plural) notes (e.g. notes taken in class, etc.)
  3. (in the plural) impertinent or mocking remarks

Declension
declension of glósa
f-w1 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative glósa glósan glósur glósurnar
accusative glósu glósuna glósur glósurnar
dative glósu glósunni glósum glósunum
genitive glósu glósunnar glósa/glósna glósanna/glósnanna

Verb

glósa (weak verb, third-person singular past indicative glósaði, supine glósað)

  1. to take notes (especially in school)
  2. to make impertinent or mocking remarks

Conjugation
glósa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að glósa
supine
(sagnbót)		 glósað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 glósandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég glósa við glósum present
(nútíð)		 ég glósi við glósum
þú glósar þið glósið þú glósir þið glósið
hann, hún, það glósar þeir, þær, þau glósa hann, hún, það glósi þeir, þær, þau glósi
past
(þátíð)		 ég glósaði við glósuðum past
(þátíð)		 ég glósaði við glósuðum
þú glósaðir þið glósuðuð þú glósaðir þið glósuðuð
hann, hún, það glósaði þeir, þær, þau glósuðu hann, hún, það glósaði þeir, þær, þau glósuðu
imperative
(boðháttur)		 glósa (þú) glósið (þið)
Forms with appended personal pronoun
glósaðu glósiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
glósast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að glósast
supine
(sagnbót)		 glósast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 glósandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég glósast við glósumst present
(nútíð)		 ég glósist við glósumst
þú glósast þið glósist þú glósist þið glósist
hann, hún, það glósast þeir, þær, þau glósast hann, hún, það glósist þeir, þær, þau glósist
past
(þátíð)		 ég glósaðist við glósuðumst past
(þátíð)		 ég glósaðist við glósuðumst
þú glósaðist þið glósuðust þú glósaðist þið glósuðust
hann, hún, það glósaðist þeir, þær, þau glósuðust hann, hún, það glósaðist þeir, þær, þau glósuðust
imperative
(boðháttur)		 glósast (þú) glósist (þið)
Forms with appended personal pronoun
glósastu glósisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
glósaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 glósaður glósuð glósað glósaðir glósaðar glósuð
accusative
(þolfall)		 glósaðan glósaða glósað glósaða glósaðar glósuð
dative
(þágufall)		 glósuðum glósaðri glósuðu glósuðum glósuðum glósuðum
genitive
(eignarfall)		 glósaðs glósaðrar glósaðs glósaðra glósaðra glósaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 glósaði glósaða glósaða glósuðu glósuðu glósuðu
accusative
(þolfall)		 glósaða glósuðu glósaða glósuðu glósuðu glósuðu
dative
(þágufall)		 glósaða glósuðu glósaða glósuðu glósuðu glósuðu
genitive
(eignarfall)		 glósaða glósuðu glósaða glósuðu glósuðu glósuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.