gelijk

See also: gelijk-

Dutch

Pronunciation
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛi̯k
  • IPA(key): /ɣəˈlɛi̯k/

Etymology 1

Inherited from Middle Dutch gelijc, from Old Dutch gilīk, from Proto-West Germanic *galīk, from Proto-Germanic *galīkaz.

Adjective

gelijk (comparative gelijker, superlative gelijkst)

  1. equal, like, alike
    Antonym: tegengesteld
    Het is me gelijk.
    It's all the same to me.
    Iedereen wordt in gelijke gevallen gelijk behandeld.
    Everyone is treated equally in equal situations.
  2. (pertaining to rank, value, worth etc.) equal, equivalent
    Antonym: tegengesteld
    Iedereen is gelijk voor de wet.
    Everybody is equal before the law.
Inflection
Inflection of gelijk
uninflected gelijk
inflected gelijke
comparative gelijker
positive comparative superlative
predicative/adverbial gelijkgelijkerhet gelijkst
het gelijkste
indefinite m./f. sing. gelijkegelijkeregelijkste
n. sing. gelijkgelijkergelijkste
plural gelijkegelijkeregelijkste
definite gelijkegelijkeregelijkste
partitive gelijksgelijkers—
Derived terms
Descendants
  • Afrikaans: gelyk
  • Berbice Creole Dutch: gliki
  • Negerhollands: gliek, liek, leik, leiki, liki, lek, li, glik

Etymology 2

Inherited from Middle Dutch gelike, from Old Dutch *gilīko, from Proto-West Germanic *galīkō, from Proto-Germanic *galīkô.

Adverb

gelijk

  1. immediately, at once
    Synonyms: dadelijk, meteen

Conjunction

gelijk

  1. (Belgium) like, such as
    Synonym: zoals
    landen gelijk Engeland en Frankrijk
    countries like England and France
  2. (Belgium) as, just like, just as, the way that
    Synonym: zoals
    Juist gelijk dat?
    Just like that?
    Het is gelijk ge wilt.
    It is as you wish.

Etymology 3

From Middle Dutch gelike, gelijc, from Old Dutch *gilīki, from Proto-West Germanic *galīkī, from Proto-Germanic *galīkiją.

Noun

gelijk n (uncountable)

  1. right, justice
    Hij is zeker van zijn gelijk.
    He is convinced that he is right.
  2. correctness
    Je hebt gelijk.
    You are correct.
Derived terms

Etymology 4

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

gelijk

  1. inflection of gelijken:
    1. first-person singular present indicative
    2. imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.