gabba

See also: Gabba

English

Noun

gabba (countable and uncountable, plural gabbas)

  1. (music) Alternative spelling of gabber

Icelandic

Etymology

From Old Norse gabba.

Pronunciation
  • Rhymes: -apːa

Verb

gabba (weak verb, third-person singular past indicative gabbaði, supine gabbað)

  1. to befool

Conjugation
gabba — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að gabba
supine
(sagnbót)		 gabbað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 gabbandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég gabba við göbbum present
(nútíð)		 ég gabbi við göbbum
þú gabbar þið gabbið þú gabbir þið gabbið
hann, hún, það gabbar þeir, þær, þau gabba hann, hún, það gabbi þeir, þær, þau gabbi
past
(þátíð)		 ég gabbaði við göbbuðum past
(þátíð)		 ég gabbaði við göbbuðum
þú gabbaðir þið göbbuðuð þú gabbaðir þið göbbuðuð
hann, hún, það gabbaði þeir, þær, þau göbbuðu hann, hún, það gabbaði þeir, þær, þau göbbuðu
imperative
(boðháttur)		 gabba (þú) gabbið (þið)
Forms with appended personal pronoun
gabbaðu gabbiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gabbast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að gabbast
supine
(sagnbót)		 gabbast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 gabbandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég gabbast við göbbumst present
(nútíð)		 ég gabbist við göbbumst
þú gabbast þið gabbist þú gabbist þið gabbist
hann, hún, það gabbast þeir, þær, þau gabbast hann, hún, það gabbist þeir, þær, þau gabbist
past
(þátíð)		 ég gabbaðist við göbbuðumst past
(þátíð)		 ég gabbaðist við göbbuðumst
þú gabbaðist þið göbbuðust þú gabbaðist þið göbbuðust
hann, hún, það gabbaðist þeir, þær, þau göbbuðust hann, hún, það gabbaðist þeir, þær, þau göbbuðust
imperative
(boðháttur)		 gabbast (þú) gabbist (þið)
Forms with appended personal pronoun
gabbastu gabbisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gabbaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 gabbaður göbbuð gabbað gabbaðir gabbaðar göbbuð
accusative
(þolfall)		 gabbaðan gabbaða gabbað gabbaða gabbaðar göbbuð
dative
(þágufall)		 göbbuðum gabbaðri göbbuðu göbbuðum göbbuðum göbbuðum
genitive
(eignarfall)		 gabbaðs gabbaðrar gabbaðs gabbaðra gabbaðra gabbaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 gabbaði gabbaða gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu
accusative
(þolfall)		 gabbaða göbbuðu gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu
dative
(þágufall)		 gabbaða göbbuðu gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu
genitive
(eignarfall)		 gabbaða göbbuðu gabbaða göbbuðu göbbuðu göbbuðu

Italian

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɡab.ba/
  • Rhymes: -abba
  • Hyphenation: gàb‧ba

Etymology 1

Variant forms.

Noun

gabba f (plural gabbe)

  1. Alternative form of gabbo

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

gabba

  1. inflection of gabbare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Northern Sami

Etymology

From Proto-Samic *këmpë.

Pronunciation
  • (Kautokeino) IPA(key): /ˈkabːba/

Noun

gabba

  1. white reindeer

Inflection
Even a-stem, bb-pp gradation
Nominative gabba
Genitive gappa
Singular Plural
Nominative gabba gappat
Accusative gappa gappaid
Genitive gappa gappaid
Illative gabbii gappaide
Locative gappas gappain
Comitative gappain gappaiguin
Essive gabban
Possessive forms
Singular Dual Plural
1st person gabban gabbame gabbamet
2nd person gabbat gabbade gabbadet
3rd person gabbas gabbaska gabbaset

Further reading
  • Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages‎, Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *gapponą, *gabbōną (“to joke”), probably related to *gapōną (“to gape”). See Dutch gapen (“to gape”).[1]

Verb

gabba

  1. (transitive) to mock, to make game of
  • gabb

Descendants
  • Icelandic: gabba
  • → Old French: gaber, gaiber, jaber

References
  • “gabba”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
  1. Kroonen, Guus (2013) “gappon”, in Etymological Dictionary of Proto-Germanic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 11), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 169
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.