gíog

Irish

Alternative forms

Etymology

Onomatopoeic, though possibly related to the Germanic family that includes German Geige (“fiddle”).

Noun

gíog f (genitive singular gíge, nominative plural gíoga)

  1. a cheep, chirp, squeak, tweet
  2. (chiefly in the negative) a word, peep
    Níor labhair mé gíog.
    I never said a word.
    Níl gíog cloiste aige óna dheirfiúr.
    He hasn’t heard a peep from his sister.

Declension
Declension of gíog

Second declension

Bare forms

Case Singular Plural
Nominative gíog gíoga
Vocative a ghíog a ghíoga
Genitive gíge gíog
Dative gíog
gíg (archaic, dialectal)		 gíoga

Forms with the definite article

Case Singular Plural
Nominative an ghíog na gíoga
Genitive na gíge na ngíog
Dative leis an ngíog
leis an ngíg (archaic, dialectal)

don ghíog
don ghíg (archaic, dialectal)

 leis na gíoga

Derived terms
  • gíog ná míog

Verb

gíog (present analytic gíogann, future analytic gíogfaidh, verbal noun gíogadh, past participle gíogtha)

  1. to cheep, chirp, squeak, tweet
  2. to crow (utter a sound of joy)

Conjugation
conjugation of gíog (first conjugation – A)
singular plural relative autonomous
first second third first second third
indicative present gíogaim gíogann tú;
gíogair†		 gíogann sé, sí gíogaimid gíogann sibh gíogann siad;
gíogaid†		 a ghíogann; a ghíogas /
a ngíogann*; a ngíogas*		 gíogtar
past ghíog mé; ghíogas ghíog tú; ghíogais ghíog sé, sí ghíogamar; ghíog muid ghíog sibh; ghíogabhair ghíog siad; ghíogadar a ghíog /
ar ghíog*		 gíogadh
past habitual ghíogainn / ngíogainn‡‡ ghíogtá / ngíogtᇇ ghíogadh sé, sí / ngíogadh sé, s퇇 ghíogaimis; ghíogadh muid / ngíogaimis‡‡; ngíogadh muid‡‡ ghíogadh sibh / ngíogadh sibh‡‡ ghíogaidís; ghíogadh siad / ngíogaidís‡‡; ngíogadh siad‡‡ a ghíogadh /
a ngíogadh*		 ghíogtaí / ngíogta퇇
future gíogfaidh mé;
gíogfad		 gíogfaidh tú;
gíogfair†		 gíogfaidh sé, sí gíogfaimid;
gíogfaidh muid		 gíogfaidh sibh gíogfaidh siad;
gíogfaid†		 a ghíogfaidh; a ghíogfas /
a ngíogfaidh*; a ngíogfas*		 gíogfar
conditional ghíogfainn / ngíogfainn‡‡ ghíogfá / ngíogfᇇ ghíogfadh sé, sí / ngíogfadh sé, s퇇 ghíogfaimis; ghíogfadh muid / ngíogfaimis‡‡; ngíogfadh muid‡‡ ghíogfadh sibh / ngíogfadh sibh‡‡ ghíogfaidís; ghíogfadh siad / ngíogfaidís‡‡; ngíogfadh siad‡‡ a ghíogfadh /
a ngíogfadh*		 ghíogfaí / ngíogfa퇇
subjunctive present go ngíoga mé;
go ngíogad†		 go ngíoga tú;
go ngíogair†		 go ngíoga sé, sí go ngíogaimid;
go ngíoga muid		 go ngíoga sibh go ngíoga siad;
go ngíogaid†		 — go ngíogtar
past dá ngíogainn dá ngíogtá dá ngíogadh sé, sí dá ngíogaimis;
dá ngíogadh muid		 dá ngíogadh sibh dá ngíogaidís;
dá ngíogadh siad		 — dá ngíogtaí
imperative gíogaim gíog gíogadh sé, sí gíogaimis gíogaigí;
gíogaidh†		 gíogaidís — gíogtar
verbal noun gíogadh
past participle gíogtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation
Irish mutation
Radical Lenition Eclipsis
gíog ghíog ngíog
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
  1. “giucs”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
  2. “gíog”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.