fnæsa
Icelandic
Etymology
From Old Norse fnœsa (“to sneeze, snort”), from Proto-Germanic *fnōsijaną (“to snort, puff”), from Proto-Indo-European *pnew- (“to breathe, pant”). Related to Old Norse fnasa, Old English fnēosan (“to sneeze”). More at English sneeze.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈfnaiːsa]
- Rhymes: -aiːsa
Verb
fnæsa (weak verb, third-person singular past indicative fnæsti, supine fnæst)
Conjugation
fnæsa — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að fnæsa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
fnæst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fnæsandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég fnæsi | við fnæsum | present (nútíð) |
ég fnæsi | við fnæsum |
| þú fnæsir | þið fnæsið | þú fnæsir | þið fnæsið | ||
| hann, hún, það fnæsir | þeir, þær, þau fnæsa | hann, hún, það fnæsi | þeir, þær, þau fnæsi | ||
| past (þátíð) |
ég fnæsti | við fnæstum | past (þátíð) |
ég fnæsti | við fnæstum |
| þú fnæstir | þið fnæstuð | þú fnæstir | þið fnæstuð | ||
| hann, hún, það fnæsti | þeir, þær, þau fnæstu | hann, hún, það fnæsti | þeir, þær, þau fnæstu | ||
| imperative (boðháttur) |
fnæs (þú) | fnæsið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| fnæstu | fnæsiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.