flækja
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈflaiːca/
- Rhymes: -aiːca
Noun
flækja n (genitive singular flækju, nominative plural flækjur)
- tangle, entanglement
- Snærið fór allt í flækju
- the string got all tied up in a knot
- complication
Declension
Verb
flækja (weak verb, third-person singular past indicative flækti, supine flækt)
- to entangle
- to complicate
- Þú ert bara að flækja málið
- You are only making things more complicated
Conjugation
flækja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að flækja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
flækt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
flækjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég flæki | við flækjum | present (nútíð) |
ég flæki | við flækjum |
| þú flækir | þið flækið | þú flækir | þið flækið | ||
| hann, hún, það flækir | þeir, þær, þau flækja | hann, hún, það flæki | þeir, þær, þau flæki | ||
| past (þátíð) |
ég flækti | við flæktum | past (þátíð) |
ég flækti | við flæktum |
| þú flæktir | þið flæktuð | þú flæktir | þið flæktuð | ||
| hann, hún, það flækti | þeir, þær, þau flæktu | hann, hún, það flækti | þeir, þær, þau flæktu | ||
| imperative (boðháttur) |
flæk (þú) | flækið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| flæktu | flækiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
flækjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að flækjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
flækst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
flækjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég flækist | við flækjumst | present (nútíð) |
ég flækist | við flækjumst |
| þú flækist | þið flækist | þú flækist | þið flækist | ||
| hann, hún, það flækist | þeir, þær, þau flækjast | hann, hún, það flækist | þeir, þær, þau flækist | ||
| past (þátíð) |
ég flæktist | við flæktumst | past (þátíð) |
ég flæktist | við flæktumst |
| þú flæktist | þið flæktust | þú flæktist | þið flæktust | ||
| hann, hún, það flæktist | þeir, þær, þau flæktust | hann, hún, það flæktist | þeir, þær, þau flæktust | ||
| imperative (boðháttur) |
flækst (þú) | flækist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| flækstu | flækisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
flæktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
flæktur | flækt | flækt | flæktir | flæktar | flækt | |
| accusative (þolfall) |
flæktan | flækta | flækt | flækta | flæktar | flækt | |
| dative (þágufall) |
flæktum | flæktri | flæktu | flæktum | flæktum | flæktum | |
| genitive (eignarfall) |
flækts | flæktrar | flækts | flæktra | flæktra | flæktra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
flækti | flækta | flækta | flæktu | flæktu | flæktu | |
| accusative (þolfall) |
flækta | flæktu | flækta | flæktu | flæktu | flæktu | |
| dative (þágufall) |
flækta | flæktu | flækta | flæktu | flæktu | flæktu | |
| genitive (eignarfall) |
flækta | flæktu | flækta | flæktu | flæktu | flæktu | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.