feyja

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈfeiːja/
  • Rhymes: -eiːja

Etymology 1

From Old Norse feyja, from Proto-Germanic *fawjaną.

Alternative forms
  • feygja

Verb

feyja (third person singular past indicative feyði)

  1. to make rotten, to rot
See also

Etymology 2

From fey! (“damn!”), compare fý and svei.

Verb

feyja (weak verb, third-person singular past indicative feyjaði, supine feyjað)

  1. (rare, intransitive) to say fey! (“damn!”)
Conjugation
feyja — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að feyja
supine
(sagnbót)		 feyjað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 feyjandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég feyja við feyjum present
(nútíð)		 ég feyi við feyjum
þú feyjar þið feyið þú feyir þið feyið
hann, hún, það feyjar þeir, þær, þau feyja hann, hún, það feyi þeir, þær, þau feyi
past
(þátíð)		 ég feyjaði við feyjuðum past
(þátíð)		 ég feyjaði við feyjuðum
þú feyjaðir þið feyjuðuð þú feyjaðir þið feyjuðuð
hann, hún, það feyjaði þeir, þær, þau feyjuðu hann, hún, það feyjaði þeir, þær, þau feyjuðu
imperative
(boðháttur)		 feyja (þú) feyið (þið)
Forms with appended personal pronoun
feyjaðu feyiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
Synonyms
  • (to say fey): sveia
Derived terms
  • fussa og feyja
See also
  • fussa
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.