fant

fant

1. past participle of fann

fant

1. simple past of finne

• IPA^(key): /fant/
• (Trøndelag) IPA^(key): /faɲc/

fant m (definite singular fanten, indefinite plural fantar, definite plural fantane)

1. vagabond, tramp
2. (ethnic slur, often offensive) the same as tater (a kind of Norwegian Gypsies)

Borrowed from German Pfand, from Middle High German phant, from Old High German phant.

• IPA^(key): /fant/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ant
• Syllabification: fant

fant m inan

1. (colloquial) security, deposit (item temporarily relinquished to guarantee something)
2. (colloquial) thingy, widget, gizmo (unspecified object)
3. (slang, especially criminal slang, chiefly in the plural) loot (stolen item)
   • 1999, Małgorzata Karpińska, Złodzieje, agenci, policyjni strażnicy: przestępstwa pospolite w Warszawie 1815-1830, Wyd. Dig:

     Złodzieje w przypadku zagrożenia lub raczej przedstawiciele „proletariatu złodziejskiego” chronili się jak włóczędzy w licznych jeszcze wtedy ruinach pałaców. Tam też odnajdywano niekiedy skradzione „fanty”.

     Thieves, in case of emergency, or rather representatives of the "thieves' proletariat" protected themselves like vagabons in the numerous ruins of the castle. Sometimes one could also find there stolen "loot".

   • 2015 June 8, Jarosław Ruszkiewicz, Syndrom Everetta: Ulysses, Drageus, →ISBN:

     Skradziony fant miał trafić w jego ręce i to była szansa, żeby przyłapać go wreszcie na gorącym uczynku.

     The stolen loot was supposed to end up in his hands there was a chance to catch him im the act.

   • 2020 December 23, Krzysztof Beśka, Wieczorny seans, Lindhardt og Ringhof, →ISBN:

     Dwa celne ciosy wystarczyły, żeby złodziej, obok juchy, puścił też farbę. Po fanty komisarz musiał się jednak pofatygować nieco dalej.

     Two successful hits were enough to spill more than blood; the thief spilt the beans. As for the loot, the commissioner had to stretch his legs a bit in order to retrieve them.

• fant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• fant in Polish dictionaries at PWN

Borrowed from Italian fante.

• IPA^(key): /fánt/

fȁnt m anim

1. boy (a young, unmarried male)
2. boyfriend
3. jack, knave (in a card game)

• “fant”, in Slovarji Inštituta za slovenski jezik Frana Ramovša ZRC SAZU, portal Fran