eerbaar
Dutch
Etymology
From Middle Dutch eerbaer. Equivalent to eren + -baar.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈeːr.baːr/
Audio (file) - Hyphenation: eer‧baar
Inflection
| Inflection of eerbaar | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | eerbaar | |||
| inflected | eerbare | |||
| comparative | eerbaarder | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | eerbaar | eerbaarder | het eerbaarst het eerbaarste | |
| indefinite | m./f. sing. | eerbare | eerbaardere | eerbaarste |
| n. sing. | eerbaar | eerbaarder | eerbaarste | |
| plural | eerbare | eerbaardere | eerbaarste | |
| definite | eerbare | eerbaardere | eerbaarste | |
| partitive | eerbaars | eerbaarders | — | |
Derived terms
Descendants
- Negerhollands: eerbar
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.