eşek

See also: ešek

Crimean Tatar

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *eĺčgek (donkey).

Noun

eşek

  1. (zoology) donkey

Declension

Derived terms

  • eşek baqlası

References

Salar

Etymology

From Proto-Turkic *eĺčgek (donkey).

Noun

eşek

  1. donkey
    <Eşekni Ardınca Miniş> Afanti eşegini ardınca minep bazarda yürbar,Bir hobun balalar anıñ ardında ireşip sormış:--Afanti dada,sen nege eşeğiñni Ardınca minbür?Afanti yüre yüre demiş:--Men eşeğimni ilince minse,meniñ arqam selerge çevribür,Beyleki volsa selerni men kişi gör yoqdur;Eli,seler meniñ ilimde volsa,selerniñ arqañ maña çevribür,beyleki gelse seler meni kişi gör yoqdur."Riding a Donkey Backwards" Avanti was riding a donkey backwards the street, and a group of children followed him and asked strangely: "Uncle Avanti, why are you riding a donkey backwards?" Avanti replied as he walked: "If I am riding a donkey, my back is facing you, which is disrespectful to you; if you run to my front, your back is pointed at me, which is right. I don't respect it anymore.

Turkish

Alternative forms

Etymology

From Ottoman Turkish اشك (eşek, donkey, ass; a silly, stupid, perverse man), from Proto-Turkic *eĺčgek (donkey).[1] Related to Proto-Mongolic *eljigen (donkey), whence Mongolian илжиг (ilžig, donkey), perhaps from a common source or a result of language contact.[2] Nişanyan thinks Old Turkic [script needed] (eşgek, donkey) may be derived from Old Turkic [script needed] (eş-, to walk, trot) (for which see eşmek).[3]

Cognate with Old Uyghur [script needed] (eşgek, donkey), Azerbaijani eşşək (donkey), Bashkir ишәк (işək, donkey), Kazakh есек (esek), Chuvash ашак (aš̬ak, donkey), Kyrgyz эшек (eşek, donkey), Turkmen eşek (donkey), Uzbek eshak (donkey), Russian ишак (išak, donkey).

Pronunciation

  • IPA(key): /e.ˈʃec/, /eʃ.ˈʃec/.
  • Hyphenation: e‧şek
  • (file)

Noun

eşek (definite accusative eşeği, plural eşekler)

  1. (zoology) donkey
  2. ass, donkey, nitwit

Declension

Inflection
Nominative eşek
Definite accusative eşeği
Singular Plural
Nominative eşek eşekler
Definite accusative eşeği eşekleri
Dative eşeğe eşeklere
Locative eşekte eşeklerde
Ablative eşekten eşeklerden
Genitive eşeğin eşeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular eşeğim eşeklerim
2nd singular eşeğin eşeklerin
3rd singular eşeği eşekleri
1st plural eşeğimiz eşeklerimiz
2nd plural eşeğiniz eşekleriniz
3rd plural eşekleri eşekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular eşeğimi eşeklerimi
2nd singular eşeğini eşeklerini
3rd singular eşeğini eşeklerini
1st plural eşeğimizi eşeklerimizi
2nd plural eşeğinizi eşeklerinizi
3rd plural eşeklerini eşeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular eşeğime eşeklerime
2nd singular eşeğine eşeklerine
3rd singular eşeğine eşeklerine
1st plural eşeğimize eşeklerimize
2nd plural eşeğinize eşeklerinize
3rd plural eşeklerine eşeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular eşeğimde eşeklerimde
2nd singular eşeğinde eşeklerinde
3rd singular eşeğinde eşeklerinde
1st plural eşeğimizde eşeklerimizde
2nd plural eşeğinizde eşeklerinizde
3rd plural eşeklerinde eşeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular eşeğimden eşeklerimden
2nd singular eşeğinden eşeklerinden
3rd singular eşeğinden eşeklerinden
1st plural eşeğimizden eşeklerimizden
2nd plural eşeğinizden eşeklerinizden
3rd plural eşeklerinden eşeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular eşeğimin eşeklerimin
2nd singular eşeğinin eşeklerinin
3rd singular eşeğinin eşeklerinin
1st plural eşeğimizin eşeklerimizin
2nd plural eşeğinizin eşeklerinizin
3rd plural eşeklerinin eşeklerinin

Derived terms

  • eşek arısı
  • eşek at olmaz, ciğer et olmaz
  • eşek bile bir düştüğü yere bir daha düşmez
  • eşek cenneti
  • eşek çamura çökerse sahibinden gayretlisi olmaz
  • eşekbaşı
  • eşekçe
  • eşekçi
  • eşekkulağı
  • eşekleşmek
  • eşeklik
  • eşeksırtı
  • eşeksi
  • eşekten düşmüşe dönmek
  • uzun eşek

References

  1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*eĺgek”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  2. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*ĕĺǯu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. Nişanyan, Sevan (2016-01-05) “eşek”, in Nişanyan Sözlük

Turkmen

Etymology

From Proto-Turkic *eĺčgek (donkey).

Noun

eşek (definite accusative eşegi, plural eşekler)

  1. donkey

Declension

Further reading

  • eşek” in Webonary.org
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.