dziad

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dědъ.

Pronunciation
  • IPA(key): /d͡ʑat/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at
  • Syllabification: dziad

Noun

dziad m pers (diminutive dziadek)

  1. (archaic or augmentative) grandfather
    z dziada pradziada ― for generations (literally, “since the grandfather of the great-grandfather”)

Declension
Declension of dziad
singular plural
nominative dziad dziadowie/dziady (deprecative)
genitive dziada dziadów
dative dziadowi dziadom
accusative dziada dziadów
instrumental dziadem dziadami
locative dziadzie dziadach
vocative dziadzie dziadowie

Noun

dziad m pers

  1. (derogatory) old man
  2. (derogatory) beggar
  3. (derogatory, figurative) hell, devil

Declension
Declension of dziad
singular plural
nominative dziad dziady
genitive dziada dziadów
dative dziadowi dziadom
accusative dziada dziadów
instrumental dziadem dziadami
locative dziadzie dziadach
vocative dziadzie/dziadu dziady

Noun

dziad m inan

  1. (paganism, Slavic mythology, in the plural) pagan ritual involving the summoning of apparitions
  2. (usually in the plural) bur, burr (of burdock)
    Synonym: czep
  3. (usually in the plural) blackberry shrub or fruit

Declension
Declension of dziad
singular plural
nominative dziad dziady
genitive dziadu dziadów
dative dziadowi dziadom
accusative dziad dziady
instrumental dziadem dziadami
locative dziadzie dziadach
vocative dziadzie dziady

Derived terms
phrase

Further reading
  • dziad in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziad in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.