dvína
See also: dvīņa
Faroese
Etymology
From Old Norse dvína, from Proto-Germanic *dwīnaną.
Verb
dvína (third person singular past indicative dvíndi or dvínaði, third person plural past indicative dvíndu or dvínaðu, supine dvínt or dvínað)
Conjugation
Conjugation of dvína (group v-1) | ||
---|---|---|
infinitive | dvína | |
supine | dvínt | |
participle (a7)1 | dvínandi | dvíndur |
present | past | |
first singular | dvíni | dvíndi |
second singular | dvínir | dvíndi |
third singular | dvínir | dvíndi |
plural | dvína | dvíndu |
imperative | ||
singular | dvín! | |
plural | dvínið! | |
1Only the past participle being declined. |
Conjugation of dvína (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | dvína | |
supine | dvínað | |
participle (a6)1 | dvínandi | dvínaður |
present | past | |
first singular | dvíni | dvínaði |
second singular | dvínar | dvínaði |
third singular | dvínar | dvínaði |
plural | dvína | dvínaðu |
imperative | ||
singular | dvína! | |
plural | dvínið! | |
1Only the past participle being declined. |
Icelandic
Etymology
From Old Norse dvína, from Proto-Germanic *dwīnaną. Compare English dwine, dwindle, Dutch verdwijnen, Low German verdwienen.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈtviːna]
- Rhymes: -iːna
Verb
dvína (weak verb, third-person singular past indicative dvínaði, supine dvínað)
Conjugation
dvína — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að dvína | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
dvínað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dvínandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég dvína | við dvínum | present (nútíð) |
ég dvíni | við dvínum |
þú dvínar | þið dvínið | þú dvínir | þið dvínið | ||
hann, hún, það dvínar | þeir, þær, þau dvína | hann, hún, það dvíni | þeir, þær, þau dvíni | ||
past (þátíð) |
ég dvínaði | við dvínuðum | past (þátíð) |
ég dvínaði | við dvínuðum |
þú dvínaðir | þið dvínuðuð | þú dvínaðir | þið dvínuðuð | ||
hann, hún, það dvínaði | þeir, þær, þau dvínuðu | hann, hún, það dvínaði | þeir, þær, þau dvínuðu | ||
imperative (boðháttur) |
dvína (þú) | dvínið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
dvínaðu | dvíniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
dvínaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dvínaður | dvínuð | dvínað | dvínaðir | dvínaðar | dvínuð | |
accusative (þolfall) |
dvínaðan | dvínaða | dvínað | dvínaða | dvínaðar | dvínuð | |
dative (þágufall) |
dvínuðum | dvínaðri | dvínuðu | dvínuðum | dvínuðum | dvínuðum | |
genitive (eignarfall) |
dvínaðs | dvínaðrar | dvínaðs | dvínaðra | dvínaðra | dvínaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dvínaði | dvínaða | dvínaða | dvínuðu | dvínuðu | dvínuðu | |
accusative (þolfall) |
dvínaða | dvínuðu | dvínaða | dvínuðu | dvínuðu | dvínuðu | |
dative (þágufall) |
dvínaða | dvínuðu | dvínaða | dvínuðu | dvínuðu | dvínuðu | |
genitive (eignarfall) |
dvínaða | dvínuðu | dvínaða | dvínuðu | dvínuðu | dvínuðu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.