draaierig

Dutch

Etymology

From draaien (to turn) + -erig.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈdraːi̯.ə.rəx/
  • (file)
  • Hyphenation: draai‧e‧rig

Adjective

draaierig (comparative draaieriger, superlative draaierigst)

  1. dizzy

Inflection

Inflection of draaierig
uninflected draaierig
inflected draaierige
comparative draaieriger
positive comparative superlative
predicative/adverbial draaierigdraaierigerhet draaierigst
het draaierigste
indefinite m./f. sing. draaierigedraaierigeredraaierigste
n. sing. draaierigdraaierigerdraaierigste
plural draaierigedraaierigeredraaierigste
definite draaierigedraaierigeredraaierigste
partitive draaierigsdraaierigers

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.