dopełniacz

Polish

Etymology

From dopełniać (“to complement, complete, execute (a task)”) +‎ -acz.

Pronunciation

IPA^(key): /dɔˈpɛw.ɲat͡ʂ/
Audio (file)
Rhymes: -ɛwɲat͡ʂ
Syllabification: do‧peł‧niacz

Noun

dopełniacz m inan

(grammar) genitive
(immunology) complement
Synonym: aleksyna

Declension

Declension of dopełniacz

	singular	plural
nominative	dopełniacz	dopełniacze
genitive	dopełniacza	dopełniaczy
dative	dopełniaczowi	dopełniaczom
accusative	dopełniacz	dopełniacze
instrumental	dopełniaczem	dopełniaczami
locative	dopełniaczu	dopełniaczach
vocative	dopełniaczu	dopełniacze

Related terms

Further reading

dopełniacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
dopełniacz in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.