dolu

See also: dolů, ďolü, and dołu

Azerbaijani

Pronunciation

  • IPA(key): [doˈɫu]
  • (file)
  • Hyphenation: do‧lu

Etymology 1

From Proto-Turkic *tōlu, from Proto-Turkic *tōl- (to be full).

Adjective

dolu (comparative daha dolu, superlative ən dolu, intensive dopdolu)

  1. full
    Antonym: boş
    • 1925, Süleyman Sani Axundov, Nə Üçün [What for?]; republished as Süleyman Sani Axundov. Seçilmiş Əsərləri, Baku: Şərq-Qərb, 2005, page 276:
      9 yanvarda Peterburq küçələri işçilər və onların arvad-uşaqları ilə dolu idi.
      On January 9th, streets of St. Petersburg were full of workers and their wives and children.
  2. plump, well-fed
    Synonyms: see Thesaurus:kök
Derived terms

Etymology 2

From Common Turkic *tolu.[1]

Noun

dolu (definite accusative dolunu, plural dolular)

  1. hail
Declension
    Declension of dolu
singular plural
nominative dolu
dolular
definite accusative dolunu
doluları
dative doluya
dolulara
locative doluda
dolularda
ablative doludan
dolulardan
definite genitive dolunun
doluların
    Possessive forms of dolu
nominative
singular plural
mənim (my) dolum dolularım
sənin (your) dolun doluların
onun (his/her/its) dolusu doluları
bizim (our) dolumuz dolularımız
sizin (your) dolunuz dolularınız
onların (their) dolusu or doluları doluları
accusative
singular plural
mənim (my) dolumu dolularımı
sənin (your) dolunu dolularını
onun (his/her/its) dolusunu dolularını
bizim (our) dolumuzu dolularımızı
sizin (your) dolunuzu dolularınızı
onların (their) dolusunu or dolularını dolularını
dative
singular plural
mənim (my) doluma dolularıma
sənin (your) doluna dolularına
onun (his/her/its) dolusuna dolularına
bizim (our) dolumuza dolularımıza
sizin (your) dolunuza dolularınıza
onların (their) dolusuna or dolularına dolularına
locative
singular plural
mənim (my) dolumda dolularımda
sənin (your) dolunda dolularında
onun (his/her/its) dolusunda dolularında
bizim (our) dolumuzda dolularımızda
sizin (your) dolunuzda dolularınızda
onların (their) dolusunda or dolularında dolularında
ablative
singular plural
mənim (my) dolumdan dolularımdan
sənin (your) dolundan dolularından
onun (his/her/its) dolusundan dolularından
bizim (our) dolumuzdan dolularımızdan
sizin (your) dolunuzdan dolularınızdan
onların (their) dolusundan or dolularından dolularından
genitive
singular plural
mənim (my) dolumun dolularımın
sənin (your) dolunun dolularının
onun (his/her/its) dolusunun dolularının
bizim (our) dolumuzun dolularımızın
sizin (your) dolunuzun dolularınızın
onların (their) dolusunun or dolularının dolularının

References

  1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*dolu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Basque

Noun

dolu

  1. grief

Czech

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈdolu]

Noun

dolu m

  1. genitive/dative/locative singular of důl

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish طولو (dolu), from Proto-Turkic *tōlu, Proto-Turkic *tōl- (to be full).

Adjective

dolu

  1. full
Antonyms
Derived terms
  • doluluk

Etymology 2

From Common Turkic *tolu (hail).

Noun

dolu (definite accusative doluyu, plural dolular)

  1. (meteorology) hail
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.