dobrnąć

Polish

Etymology

From do- + brnąć.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɔˈbrnɔɲt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔbrnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: do‧brnąć

Verb

dobrnąć pf

  1. (intransitive) to reach with difficulty, to make it [+ do (genitive) = to somewhere]
  2. (intransitive) to get to some point in time with difficulty

Conjugation

Conjugation of dobrnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dobrnąć
future tense 1st dobrnę dobrniemy
2nd dobrniesz dobrniecie
3rd dobrnie dobrną
impersonal dobrnie się
past tense 1st dobrnąłem,
-(e)m dobrnął
dobrnęłam,
-(e)m dobrnęła
dobrnęłom,
-(e)m dobrnęło
dobrnęliśmy,
-(e)śmy dobrnęli
dobrnęłyśmy,
-(e)śmy dobrnęły
2nd dobrnąłeś,
-(e)ś dobrnął
dobrnęłaś,
-(e)ś dobrnęła
dobrnęłoś,
-(e)ś dobrnęło
dobrnęliście,
-(e)ście dobrnęli
dobrnęłyście,
-(e)ście dobrnęły
3rd dobrnął dobrnęła dobrnęło dobrnęli dobrnęły
impersonal dobrnięto
conditional 1st dobrnąłbym,
bym dobrnął
dobrnęłabym,
bym dobrnęła
dobrnęłobym,
bym dobrnęło
dobrnęlibyśmy,
byśmy dobrnęli
dobrnęłybyśmy,
byśmy dobrnęły
2nd dobrnąłbyś,
byś dobrnął
dobrnęłabyś,
byś dobrnęła
dobrnęłobyś,
byś dobrnęło
dobrnęlibyście,
byście dobrnęli
dobrnęłybyście,
byście dobrnęły
3rd dobrnąłby,
by dobrnął
dobrnęłaby,
by dobrnęła
dobrnęłoby,
by dobrnęło
dobrnęliby,
by dobrnęli
dobrnęłyby,
by dobrnęły
impersonal dobrnięto by
imperative 1st niech dobrnę dobrnijmy
2nd dobrnij dobrnijcie
3rd niech dobrnie niech dobrną
anterior adverbial participle dobrnąwszy
verbal noun dobrnięcie

Further reading

  • dobrnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dobrnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.