disigi

See also: disiĝi

Esperanto

Etymology

From dis- +‎ -igi.

Pronunciation
  • Audio(file)
  • IPA(key): [disˈiɡi]
  • Rhymes: -iɡi
  • Hyphenation: dis‧i‧gi

Verb

disigi (present disigas, past disigis, future disigos, conditional disigus, volitive disigu)

  1. (transitive) to disjoin; to separate
    Synonyms: disligi, apartigi
  2. (transitive) to disambiguate
    Synonym: apartigi

Conjugation
Conjugation of disigi
present past future
singular plural singular plural singular plural
tense disigas disigis disigos
active participle disiganta disigantaj disiginta disigintaj disigonta disigontaj
acc. disigantan disigantajn disigintan disigintajn disigontan disigontajn
passive participle disigata disigataj disigita disigitaj disigota disigotaj
acc. disigatan disigatajn disigitan disigitajn disigotan disigotajn
nominal active participle disiganto disigantoj disiginto disigintoj disigonto disigontoj
acc. disiganton disigantojn disiginton disigintojn disigonton disigontojn
nominal passive participle disigato disigatoj disigito disigitoj disigoto disigotoj
acc. disigaton disigatojn disigiton disigitojn disigoton disigotojn
adverbial active participle disigante disiginte disigonte
adverbial passive participle disigate disigite disigote
infinitive disigi imperative disigu conditional disigus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.