deyða
Icelandic
Etymology
From Old Norse deyða, from Proto-Germanic *daudijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈteiːða/
- Rhymes: -eiːða
Verb
deyða (weak verb, third-person singular past indicative deyddi, supine deytt)
- (transitive, governs the accusative, archaic) to kill, to put to death
- Revelation 6-11 (English and Icelandic)
- Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
- I looked, and there before me was a pale horse! Its rider was named Death, and Hades was following close behind him. They were given power over a fourth of the earth to kill by sword, famine and plague, and by the wild beasts of the earth.
- Og ég sá, og sjá: Bleikur hestur, og sá er á honum sat, hann hét Dauði, og Hel var í för með honum. Þeim var gefið vald yfir fjórða hluta jarðarinnar, til þess að deyða með sverði, með hungri og drepsótt og láta menn farast fyrir villidýrum jarðarinnar.
- Revelation 6-11 (English and Icelandic)
Conjugation
deyða — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að deyða | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
deytt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
deyðandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég deyði | við deyðum | present (nútíð) |
ég deyði | við deyðum |
þú deyðir | þið deyðið | þú deyðir | þið deyðið | ||
hann, hún, það deyðir | þeir, þær, þau deyða | hann, hún, það deyði | þeir, þær, þau deyði | ||
past (þátíð) |
ég deyddi | við deyddum | past (þátíð) |
ég deyddi | við deyddum |
þú deyddir | þið deydduð | þú deyddir | þið deydduð | ||
hann, hún, það deyddi | þeir, þær, þau deyddu | hann, hún, það deyddi | þeir, þær, þau deyddu | ||
imperative (boðháttur) |
deyð (þú) | deyðið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
deyddu | deyðiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
deyddur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
deyddur | deydd | deytt | deyddir | deyddar | deydd | |
accusative (þolfall) |
deyddan | deydda | deytt | deydda | deyddar | deydd | |
dative (þágufall) |
deyddum | deyddri | deyddu | deyddum | deyddum | deyddum | |
genitive (eignarfall) |
deydds | deyddrar | deydds | deyddra | deyddra | deyddra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
deyddi | deydda | deydda | deyddu | deyddu | deyddu | |
accusative (þolfall) |
deydda | deyddu | deydda | deyddu | deyddu | deyddu | |
dative (þágufall) |
deydda | deyddu | deydda | deyddu | deyddu | deyddu | |
genitive (eignarfall) |
deydda | deyddu | deydda | deyddu | deyddu | deyddu |
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.