destructief
Dutch
Etymology
Borrowed from French destructif, from Latin dēstrūctīvus.
Pronunciation
- IPA(key): /ˌdɛs.trʏkˈtif/, /ˌdeː.strʏkˈtif/
Audio (file) - Hyphenation: des‧truc‧tief
- Rhymes: -if
Inflection
| Inflection of destructief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | destructief | |||
| inflected | destructieve | |||
| comparative | destructiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | destructief | destructiever | het destructiefst het destructiefste | |
| indefinite | m./f. sing. | destructieve | destructievere | destructiefste |
| n. sing. | destructief | destructiever | destructiefste | |
| plural | destructieve | destructievere | destructiefste | |
| definite | destructieve | destructievere | destructiefste | |
| partitive | destructiefs | destructievers | — | |
Derived terms
- destructiviteit
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.