delik

Indonesian

Etymology

From Dutch delict, from Latin delictum (fault).

Pronunciation

  • IPA(key): [dəˈlɪk]
  • Hyphenation: dê‧lik

Noun

delik

  1. delict, a wrongful act.

Compounds

  • delik adat
  • delik aduan
  • delik berlanjut
  • delik dolus
  • delik murni
  • delik pers
  • delik selesai
  • delik susila

Further reading

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish دلیك (delik, a hole, an opening),[1] from Ottoman Turkish دلمك (delmek, to make a hole into or through, to pierce), from Proto-Turkic *tel- (to pierce, to bore through),[2][3] morphologically del- + -ik.

Pronunciation

  • IPA(key): /deˈlic/
  • Hyphenation: de‧lik
  • (file)

Adjective

delik

  1. Pierced, punctured.

Declension

Derived terms

Noun

delik (definite accusative deliği, plural delikler)

  1. A narrow opening; a hole, puncture, orifice.
  2. A narrow, small pit.
  3. A small animal's domicile; a burrow.
  4. (slang) Jail, prison cell. (crowbar hotel)

Declension

Inflection
Nominative delik
Definite accusative deliği
Singular Plural
Nominative delik delikler
Definite accusative deliği delikleri
Dative deliğe deliklere
Locative delikte deliklerde
Ablative delikten deliklerden
Genitive deliğin deliklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular deliğim deliklerim
2nd singular deliğin deliklerin
3rd singular deliği delikleri
1st plural deliğimiz deliklerimiz
2nd plural deliğiniz delikleriniz
3rd plural delikleri delikleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular deliğimi deliklerimi
2nd singular deliğini deliklerini
3rd singular deliğini deliklerini
1st plural deliğimizi deliklerimizi
2nd plural deliğinizi deliklerinizi
3rd plural deliklerini deliklerini
Dative
Singular Plural
1st singular deliğime deliklerime
2nd singular deliğine deliklerine
3rd singular deliğine deliklerine
1st plural deliğimize deliklerimize
2nd plural deliğinize deliklerinize
3rd plural deliklerine deliklerine
Locative
Singular Plural
1st singular deliğimde deliklerimde
2nd singular deliğinde deliklerinde
3rd singular deliğinde deliklerinde
1st plural deliğimizde deliklerimizde
2nd plural deliğinizde deliklerinizde
3rd plural deliklerinde deliklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular deliğimden deliklerimden
2nd singular deliğinden deliklerinden
3rd singular deliğinden deliklerinden
1st plural deliğimizden deliklerimizden
2nd plural deliğinizden deliklerinizden
3rd plural deliklerinden deliklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular deliğimin deliklerimin
2nd singular deliğinin deliklerinin
3rd singular deliğinin deliklerinin
1st plural deliğimizin deliklerimizin
2nd plural deliğinizin deliklerinizin
3rd plural deliklerinin deliklerinin

Derived terms

See also

References

  1. Redhouse, James W. (1890) “دلیك”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 913
  2. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*del-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. Nişanyan, Sevan (2002–) “del-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

  • delik”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.