dátaigh

Irish

Alternative forms

dátáil

Etymology

From dáta (“date”) +‎ -igh.

Verb

dátaigh (present analytic dátaíonn, future analytic dátóidh, verbal noun dátú, past participle dátaithe)

(transitive) date
Synonym: cuir dáta le

Conjugation

conjugation of dátaigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	dátaím	dátaíonn tú; dátaír^†	dátaíonn sé, sí	dátaímid; dátaíonn muid	dátaíonn sibh	dátaíonn siad; dátaíd^†	a dhátaíonn; a dhátaíos / a ndátaíonn; a ndátaíos	dátaítear
	past	dhátaigh mé; dhátaíos	dhátaigh tú; dhátaís	dhátaigh sé, sí	dhátaíomar; dhátaigh muid	dhátaigh sibh; dhátaíobhair	dhátaigh siad; dhátaíodar	a dhátaigh / ar dhátaigh*	dátaíodh
	past habitual	dhátaínn / ndátaínn‡‡	dhátaíteá / ndátaíteá‡‡	dhátaíodh sé, sí / ndátaíodh sé, sí‡‡	dhátaímis; dhátaíodh muid / ndátaímis‡‡; ndátaíodh muid‡‡	dhátaíodh sibh / ndátaíodh sibh‡‡	dhátaídís; dhátaíodh siad / ndátaídís‡‡; ndátaíodh siad‡‡	a dhátaíodh / a ndátaíodh*	dhátaítí / ndátaítí‡‡
future		dátóidh mé; dátód; dátóchaidh mé^†	dátóidh tú; dátóir^†; dátóchaidh tú^†	dátóidh sé, sí; dátóchaidh sé, sí^†	dátóimid; dátóidh muid; dátóchaimid^†; dátóchaidh muid^†	dátóidh sibh; dátóchaidh sibh^†	dátóidh siad; dátóid^†; dátóchaidh siad^†	a dhátóidh; a dhátós; a dhátóchaidh^†; a dhátóchas^† / a ndátóidh; a ndátós; a ndátóchaidh^†; a ndátóchas^†	dátófar; dátóchar^†
conditional		dhátóinn; dhátóchainn^† / ndátóinn‡‡; ndátóchainn^†‡‡	dhátófá; dhátóchthá^† / ndátófá‡‡; ndátóchthá^†‡‡	dhátódh sé, sí; dhátóchadh sé, sí^† / ndátódh sé, sí‡‡; ndátóchadh sé, sí^†‡‡	dhátóimis; dhátódh muid; dhátóchaimis^†; dhátóchadh muid^† / ndátóimis‡‡; ndátódh muid‡‡; ndátóchaimis^†‡‡; ndátóchadh muid^†‡‡	dhátódh sibh; dhátóchadh sibh^† / ndátódh sibh‡‡; ndátóchadh sibh^†‡‡	dhátóidís; dhátódh siad; dhátóchadh siad^† / ndátóidís‡‡; ndátódh siad‡‡; ndátóchadh siad^†‡‡	a dhátódh; a dhátóchadh^† / a ndátódh; a ndátóchadh^†	dhátófaí; dhátóchthaí^† / ndátófaí‡‡; ndátóchthaí^†‡‡
subjunctive	present	go ndátaí mé; go ndátaíod^†	go ndátaí tú; go ndátaír^†	go ndátaí sé, sí	go ndátaímid; go ndátaí muid	go ndátaí sibh	go ndátaí siad; go ndátaíd^†	—	go ndátaítear
subjunctive	past	dá ndátaínn	dá ndátaíteá	dá ndátaíodh sé, sí	dá ndátaímis; dá ndátaíodh muid	dá ndátaíodh sibh	dá ndátaídís; dá ndátaíodh siad	—	dá ndátaítí
imperative		dátaím	dátaigh	dátaíodh sé, sí	dátaímis	dátaígí; dátaídh^†	dátaídís	—	dátaítear
verbal noun		dátú
past participle		dátaithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
dátaigh	dhátaigh	ndátaigh
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.