dásama
See also: dasama
Icelandic
Verb
dásama (weak verb, third-person singular past indicative dásamaði, supine dásamað)
Conjugation
dásama — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að dásama | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
dásamað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dásamandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég dásama | við dásömum | present (nútíð) |
ég dásami | við dásömum |
þú dásamar | þið dásamið | þú dásamir | þið dásamið | ||
hann, hún, það dásamar | þeir, þær, þau dásama | hann, hún, það dásami | þeir, þær, þau dásami | ||
past (þátíð) |
ég dásamaði | við dásömuðum | past (þátíð) |
ég dásamaði | við dásömuðum |
þú dásamaðir | þið dásömuðuð | þú dásamaðir | þið dásömuðuð | ||
hann, hún, það dásamaði | þeir, þær, þau dásömuðu | hann, hún, það dásamaði | þeir, þær, þau dásömuðu | ||
imperative (boðháttur) |
dásama (þú) | dásamið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
dásamaðu | dásamiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
dásamast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að dásamast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
dásamast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
dásamandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég dásamast | við dásömumst | present (nútíð) |
ég dásamist | við dásömumst |
þú dásamast | þið dásamist | þú dásamist | þið dásamist | ||
hann, hún, það dásamast | þeir, þær, þau dásamast | hann, hún, það dásamist | þeir, þær, þau dásamist | ||
past (þátíð) |
ég dásamaðist | við dásömuðumst | past (þátíð) |
ég dásamaðist | við dásömuðumst |
þú dásamaðist | þið dásömuðust | þú dásamaðist | þið dásömuðust | ||
hann, hún, það dásamaðist | þeir, þær, þau dásömuðust | hann, hún, það dásamaðist | þeir, þær, þau dásömuðust | ||
imperative (boðháttur) |
dásamast (þú) | dásamist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
dásamastu | dásamisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
dásamaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dásamaður | dásömuð | dásamað | dásamaðir | dásamaðar | dásömuð | |
accusative (þolfall) |
dásamaðan | dásamaða | dásamað | dásamaða | dásamaðar | dásömuð | |
dative (þágufall) |
dásömuðum | dásamaðri | dásömuðu | dásömuðum | dásömuðum | dásömuðum | |
genitive (eignarfall) |
dásamaðs | dásamaðrar | dásamaðs | dásamaðra | dásamaðra | dásamaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
dásamaði | dásamaða | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
accusative (þolfall) |
dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
dative (þágufall) |
dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu | |
genitive (eignarfall) |
dásamaða | dásömuðu | dásamaða | dásömuðu | dásömuðu | dásömuðu |
Related terms
- dásamlega
- dásamlegur
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.