człowiectwo

• człowiecstwo, człowieczstwo, człowiestwo

From człowiek +‎ -ctwo. First attested in 1301–1350.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡stfɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /t͡ʃʲɫɔvjɛt͡stfɔ/

człowiectwo n

1. humanity (state or nature of being a human, person)

   Synonym: człowieczeństwo

   • c. 1301-1350, Kazania świętokrzyskie‎, page cv 8:

     V cem buiach moze nase mdle clouechstuo?

     [W czem bujać może nasze mdłe człowieczstwo?]

   • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa‎, page 173:

     Po smartwychwstaniu pokazał sie świętemu Jakobowi osobnie, a pięćdziesiąt braciej osobnie, po społu siedząc w swojem człowiectwie (apparuisse cum humanitatis forma)

     [Po smartwychwstaniu pokazał sie świętemu Jakobowi osobnie a pięćdziesiąt braciej osobnie, po społu siedząc w swojem człowiectwie (apparuisse cum humanitatis forma)]

• Polish: człowiectwo

• Bańkowski, Andrzej (2000) “człowiectwo”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “człowiectwo”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish człowiectwo. By surface analysis, człowiek +‎ -ctwo.

• (Middle Polish) IPA^(key): /t͡ʂɫɔˈvjɛt͡s.tfɔ/

człowiectwo n

1. (Middle Polish) humanity (state or nature of being a human, person)

   Synonym: człowieczeństwo

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “człowiectwo”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “człowiectwo”, in Słownik języka polskiego‎ (in Polish), volume 1, Warsaw, page 393