brzękać

Polish

Alternative forms
  • brząkać

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *brękati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbʐɛŋ.kat͡ɕ/
  • (Middle Polish) IPA(key): /ˈbʐɛ̃.kat͡ɕ/, /ˈbr̝ɛ̃.kat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛŋkat͡ɕ
  • Syllabification: brzę‧kać

Verb

brzękać impf (perfective brzęknąć)

  1. (intransitive) to clang, to twang (to produce a metalic sound) [+instrumental = with what]
    Synonyms: brzęczeć, dźwięczeć
  2. (intransitive) to pluck, to strum (e.g. a guitar)

Conjugation
Conjugation of brzękać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive brzękać
present tense 1st brzękam brzękamy
2nd brzękasz brzękacie
3rd brzęka brzękają
impersonal brzęka się
past tense 1st brzękałem,
-(e)m brzękał		 brzękałam,
-(e)m brzękała		 brzękałom,
-(e)m brzękało		 brzękaliśmy,
-(e)śmy brzękali		 brzękałyśmy,
-(e)śmy brzękały
2nd brzękałeś,
-(e)ś brzękał		 brzękałaś,
-(e)ś brzękała		 brzękałoś,
-(e)ś brzękało		 brzękaliście,
-(e)ście brzękali		 brzękałyście,
-(e)ście brzękały
3rd brzękał brzękała brzękało brzękali brzękały
impersonal brzękano
future tense 1st będę brzękał,
będę brzękać		 będę brzękała,
będę brzękać		 będę brzękało,
będę brzękać		 będziemy brzękali,
będziemy brzękać		 będziemy brzękały,
będziemy brzękać
2nd będziesz brzękał,
będziesz brzękać		 będziesz brzękała,
będziesz brzękać		 będziesz brzękało,
będziesz brzękać		 będziecie brzękali,
będziecie brzękać		 będziecie brzękały,
będziecie brzękać
3rd będzie brzękał,
będzie brzękać		 będzie brzękała,
będzie brzękać		 będzie brzękało,
będzie brzękać		 będą brzękali,
będą brzękać		 będą brzękały,
będą brzękać
impersonal będzie brzękać się
conditional 1st brzękałbym,
bym brzękał		 brzękałabym,
bym brzękała		 brzękałobym,
bym brzękało		 brzękalibyśmy,
byśmy brzękali		 brzękałybyśmy,
byśmy brzękały
2nd brzękałbyś,
byś brzękał		 brzękałabyś,
byś brzękała		 brzękałobyś,
byś brzękało		 brzękalibyście,
byście brzękali		 brzękałybyście,
byście brzękały
3rd brzękałby,
by brzękał		 brzękałaby,
by brzękała		 brzękałoby,
by brzękało		 brzękaliby,
by brzękali		 brzękałyby,
by brzękały
impersonal brzękano by
imperative 1st niech brzękam brzękajmy
2nd brzękaj brzękajcie
3rd niech brzęka niech brzękają
active adjectival participle brzękający brzękająca brzękające brzękający brzękające
contemporary adverbial participle brzękając
verbal noun brzękanie

Derived terms
nouns
  • brzękacz
  • brzękadło
  • brzękawka
  • brzękułka
verbs
  • pobrzękać pf, pobrzękiwać impf
  • zabrzękać pf
adjectives
  • brzęczny
nouns
verbs

Further reading
  • brzękać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • brzękać in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “brzękać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.