bliźnię

See also: bliźnie

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈbliʑ.ɲɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -iʑɲɛ
  • Syllabification: bliź‧nię
  • Homophone: bliźnie

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *blizьnę. By surface analysis, bliźni +‎ -ę.

Noun

bliźnię n (diminutive bliźniątko)

  1. twin (person)
    Synonym: bliźniak
    bliźnięta dwujajowe ― fraternal twins
    bliźnięta jednojajowe ― identical twins
    para bliźniąt ― a pair of twins
    mieć bliźnięta ― to have twins
    urodzić bliźnięta ― to give birth to twins
Declension

Usually in the plural.

Declension of bliźnię
singular plural
nominative bliźnię bliźnięta
genitive bliźnięcia bliźniąt
dative bliźnięciu bliźniętom
accusative bliźnię bliźnięta
instrumental bliźnięciem bliźniętami
locative bliźnięciu bliźniętach
vocative bliźnię bliźnięta
Derived terms
adjective
adverb
noun
  • bliźnięta syjamskie
adjectives
adverbs
noun
verbs

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

bliźnię

  1. first-person singular present of bliźnić

Further reading
  • bliźnię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bliźnię in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.