blekkja
Icelandic
Etymology
From Old Norse blekkja, from Proto-Germanic *blankijaną, whence also English blench (“to flinch”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈplɛhca/
- Rhymes: -ɛhca
Verb
blekkja (weak verb, third-person singular past indicative blekkti, supine blekkt)
Conjugation
blekkja — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að blekkja | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
blekkt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blekkjandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég blekki | við blekkjum | present (nútíð) |
ég blekki | við blekkjum |
þú blekkir | þið blekkið | þú blekkir | þið blekkið | ||
hann, hún, það blekkir | þeir, þær, þau blekkja | hann, hún, það blekki | þeir, þær, þau blekki | ||
past (þátíð) |
ég blekkti | við blekktum | past (þátíð) |
ég blekkti | við blekktum |
þú blekktir | þið blekktuð | þú blekktir | þið blekktuð | ||
hann, hún, það blekkti | þeir, þær, þau blekktu | hann, hún, það blekkti | þeir, þær, þau blekktu | ||
imperative (boðháttur) |
blekk (þú) | blekkið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
blekktu | blekkiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
blekkjast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive (nafnháttur) |
að blekkjast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
blekkst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
blekkjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég blekkist | við blekkjumst | present (nútíð) |
ég blekkist | við blekkjumst |
þú blekkist | þið blekkist | þú blekkist | þið blekkist | ||
hann, hún, það blekkist | þeir, þær, þau blekkjast | hann, hún, það blekkist | þeir, þær, þau blekkist | ||
past (þátíð) |
ég blekktist | við blekktumst | past (þátíð) |
ég blekktist | við blekktumst |
þú blekktist | þið blekktust | þú blekktist | þið blekktust | ||
hann, hún, það blekktist | þeir, þær, þau blekktust | hann, hún, það blekktist | þeir, þær, þau blekktust | ||
imperative (boðháttur) |
blekkst (þú) | blekkist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
blekkstu | blekkisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
blekktur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
blekktur | blekkt | blekkt | blekktir | blekktar | blekkt | |
accusative (þolfall) |
blekktan | blekkta | blekkt | blekkta | blekktar | blekkt | |
dative (þágufall) |
blekktum | blekktri | blekktu | blekktum | blekktum | blekktum | |
genitive (eignarfall) |
blekkts | blekktrar | blekkts | blekktra | blekktra | blekktra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
blekkti | blekkta | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu | |
accusative (þolfall) |
blekkta | blekktu | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu | |
dative (þágufall) |
blekkta | blekktu | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu | |
genitive (eignarfall) |
blekkta | blekktu | blekkta | blekktu | blekktu | blekktu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.