bir zaman
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish بر زمان (bir zaman),[1][2][3] from بر (bir) and زمان (zaman),[4][5] equivalent to bir (“a, one, indefinite determiner”) + zaman (“time”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbiɾ.za.man/
- Hyphenation: bir‧za‧man
Adverb
- in the past, once, formerly
- Synonyms: bir zamanlar, eskiden, vaktiyle, zamanında, vaktizamanında, önceden, evvelce, evvelden, (archaic) mukaddema
- some indeterminate length of time
- Synonyms: biraz, bir süre, bir müddet
Related terms
- aynı zamanda
- dar zaman
- evvel zaman içinde, kalbur saman içinde
- her zaman
- zaman zaman
- zamanlı zamansız
References
- Redhouse, James W. (1890) “بر زمان”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1013
- Kélékian, Diran (1911) “بر زمان”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 646
- Şemseddin Sâmi (1899–1901) “بر زمان”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 686
- Nişanyan, Sevan (2002–) “bir”, in Nişanyan Sözlük
- Nişanyan, Sevan (2002–) “zaman”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “bir zaman”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
- Çağbayır, Yaşar (2007) “bir zaman”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 620
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.