biesiada

See also: biesiadą

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish biesiada, from Proto-Slavic *besěda.[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /bjɛˈɕa.da/
  • (file)
  • Rhymes: -ada
  • Syllabification: bie‧sia‧da

Noun

biesiada f (diminutive biesiadka)

  1. (literary) convivial gathering, feast, revel, revelry, banquet, shindig, get-together
    Synonym: uczta

Declension

Derived terms

adjectives
adverb
noun
verb

Collocations

References

  1. Brückner, Aleksander (1927) “biesiada”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna:(...) co koniecznie z siadaniem ją łączy, a w bie- albo spójkę be- (litewską, nie słowiańską), albo bez- upatrywa.

Further reading

  • biesiada in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • biesiada in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.