uczta

See also: ucztą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *učьta.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈut͡ʂ.ta/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ʂta
  • Syllabification: ucz‧ta

Noun

uczta f

  1. feast
  2. (figuratively) feast (something delightful)

Declension
Declension of uczta
singular plural
nominative uczta uczty
genitive uczty uczt
dative uczcie ucztom
accusative ucztę uczty
instrumental ucztą ucztami
locative uczcie ucztach
vocative uczto uczty

Derived terms
verb

Further reading
  • uczta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • uczta in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.