bezwarunkowy

Polish

Etymology

From bez- + warunkowy. First attested in 1811.[1][2]

Pronunciation

  • IPA(key): /bɛz.va.ruŋˈkɔ.vɨ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvɨ
  • Syllabification: bez‧wa‧run‧ko‧wy

Adjective

bezwarunkowy (not comparable, derived adverb bezwarunkowo)

  1. implicit, unconditional, absolute, unqualified, unconditioned, outright
    Synonym: bezwzględny
    Antonym: warunkowy
    bezwarunkowy zakaza blanket/complete/total ban
    bezwarunkowy szacunekunconditional respect
    bezwarunkowa akceptacjaunconditional acceptance
    bezwarunkowa zgodaunconditional consent
    bezwarunkowa kapitulacjaunconditional surrender
    bezwarunkowa sprzedażunconditional sale
    bezwarunkowa miłośćunconditional love
    bezwarunkowe poparcie/wsparcieunconditional support
    bezwarunkowe oddanie się/poddanie sięunconditional devotion
    bezwarunkowe podporządkowanie sięunconditional submission (e.g. to power)
    bodziec bezwarunkowyunconditioned stimulus
    odruch bezwarunkowyunconditioned reflex/automatic response

Declension

Derived terms

noun
noun

References

  1. Kaiserlich-Königliche Hof- und Staatsdruckerei (Wiedeń). (1811) Księga ustaw cywilnych wszystkim niemiecko-dziedzicznym kraiom monarchyi austryackiey powszechna (in Polish), page 38
  2. bezwarunkowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

  • bezwarunkowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bezwarunkowy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.