bezosobnik
Polish
| Examples |
|---|
|
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.ɔˈsɔb.ɲik/
- Rhymes: -ɔbɲik
- Syllabification: bez‧o‧sob‧nik
Noun
bezosobnik m inan
- (Polish grammar) past impersonal (the form of a Polish verb ending with either -no or -to)
- Synonym: bezosobowa forma czasownika
Declension
Declension of bezosobnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bezosobnik | bezosobniki |
| genitive | bezosobnika | bezosobników |
| dative | bezosobnikowi | bezosobnikom |
| accusative | bezosobnik | bezosobniki |
| instrumental | bezosobnikiem | bezosobnikami |
| locative | bezosobniku | bezosobnikach |
| vocative | bezosobniku | bezosobniki |
References
- Polskie Towarzystwo Językoznawcze (1980) Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, volumes 37-39, Gebethner i Wolff, page 143: “Forma typu -ł- alternuje co najwyżej z bezosobnikiem lub bezokolicznikiem.”
- bezosobnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bezosobnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezosobnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.