beschaamd
Dutch
Etymology
From Middle Dutch beschaemt. Past participle of beschamen.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈsxaːmt/
Audio (file) - Hyphenation: be‧schaamd
- Rhymes: -aːmt
Inflection
Inflection of beschaamd | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | beschaamd | |||
inflected | beschaamde | |||
comparative | beschaamder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | beschaamd | beschaamder | het beschaamdst het beschaamdste | |
indefinite | m./f. sing. | beschaamde | beschaamdere | beschaamdste |
n. sing. | beschaamd | beschaamder | beschaamdste | |
plural | beschaamde | beschaamdere | beschaamdste | |
definite | beschaamde | beschaamdere | beschaamdste | |
partitive | beschaamds | beschaamders | — |
Derived terms
- beschaamdheid
- onbeschaamd
Descendants
- Negerhollands: beskaamt
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.