bakka

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpahka/
    Rhymes: -ahka

Etymology 1

Borrowed from Danish bakke, from English back.

Verb

bakka (weak verb, third-person singular past indicative bakkaði, supine bakkað)

  1. to back up (move backwards, especially on a vehicle)
  2. to back down
Conjugation
bakka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að bakka
supine
(sagnbót)		 bakkað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 bakkandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég bakka við bökkum present
(nútíð)		 ég bakki við bökkum
þú bakkar þið bakkið þú bakkir þið bakkið
hann, hún, það bakkar þeir, þær, þau bakka hann, hún, það bakki þeir, þær, þau bakki
past
(þátíð)		 ég bakkaði við bökkuðum past
(þátíð)		 ég bakkaði við bökkuðum
þú bakkaðir þið bökkuðuð þú bakkaðir þið bökkuðuð
hann, hún, það bakkaði þeir, þær, þau bökkuðu hann, hún, það bakkaði þeir, þær, þau bökkuðu
imperative
(boðháttur)		 bakka (þú) bakkið (þið)
Forms with appended personal pronoun
bakkaðu bakkiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
bakkaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 bakkaður bökkuð bakkað bakkaðir bakkaðar bökkuð
accusative
(þolfall)		 bakkaðan bakkaða bakkað bakkaða bakkaðar bökkuð
dative
(þágufall)		 bökkuðum bakkaðri bökkuðu bökkuðum bökkuðum bökkuðum
genitive
(eignarfall)		 bakkaðs bakkaðrar bakkaðs bakkaðra bakkaðra bakkaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 bakkaði bakkaða bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu
accusative
(þolfall)		 bakkaða bökkuðu bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu
dative
(þágufall)		 bakkaða bökkuðu bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu
genitive
(eignarfall)		 bakkaða bökkuðu bakkaða bökkuðu bökkuðu bökkuðu

Noun

bakka

  1. inflection of bakki:
    1. indefinite accusative/dative/genitive singular
    2. indefinite accusative/genitive plural

Japanese

Romanization

bakka

  1. Rōmaji transcription of ばっか

Norwegian Bokmål

Alternative forms

Verb

bakka

  1. inflection of bakke:
    1. simple past
    2. past participle

Old Norse

Noun

bakka

  1. inflection of bakki:
    1. indefinite accusative singular/plural
    2. indefinite dative/genitive singular
    3. indefinite genitive plural

Oromo

Noun

bakka

  1. place, site, location

Vilamovian

Verb

bakka

  1. to bake

Derived terms
  • ausbakka
  • fyrbakka
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.