ayırmaq

Azerbaijani
Other scripts
Cyrillic آییرماق
Abjad ајырмаг

Etymology

From Proto-Turkic *adï- (“to separate”), [1] whence also ayrı (“separate, different”) and ayrılmaq (“to separate, break up”). Cognate with Turkish ayırmak, see there for more.

Pronunciation
  • IPA(key): [ɑjɯrˈmɑχ]
  • Audio (Baku)(file)
  • Hyphenation: ay‧ır‧maq

Verb

ayırmaq (transitive)

  1. to separate
    Synonym: aralamaq
    Antonyms: qovuşdurmaq, birləşdirmək
    ölüm bizi ayırana qədər ― until death separates us
  2. to split, divide
    Synonym: bölmək
    Antonym: birləşdirmək
    pulunu iki hesaba ayırmaq ― to split the money into two accounts
    Bizi ayıran nədir? ― What is it that divides us?
  3. to differentiate, distinguish, tell apart
    Synonym: fərqləndirmək
    Antonym: qarışdırmaq
    yaxşını pisdən ayırmaq ― to differentiate between good and bad
    Yaşılı qırmızıdan ayıra bilmirdim. ― I couldn't tell apart green from red.
  4. to tear away
    Synonym: qoparmaq
    Mənzərədən gözlərini ayıra bilmirdi. ― S/he couldn't tear away her/his eyes from the view.
  5. to disconnect
    Antonym: qoşmaq
    cihazı şəbəkədən ayırmaq ― to disconnect a device from the network
  6. to allot, apportion, allocate
    Synonym: təxsis etmək
    nəyəsə vəsait ayırmaq ― to allocate funds for something
    kiməsə vaxt ayırmaq ― to make time for someone

Conjugation
Conjugation of ayırmaq
positive
subject non-past participle ayıran
subject past participle ayırmış
subject future definite participle ayıracaq
non-subject future participle (mənim +) ayıracağım (sənin +) ayıracağın (onun +) ayıracağı (bizim +) ayıracağımız (sizin +) ayıracağınız (onların +) ayıracağı or ayıracaqları
non-subject past participle (mənim +) ayırdığım (sənin +) ayırdığın (onun +) ayırdığı (bizim +) ayırdığımız (sizin +) ayırdığınız (onların +) ayırdığı or ayırdıqları
converb ayırıb
general temporal participle ayıranda
participle of intensification ayırdıqca
specific temporal participle ayırarkən
reduplicated participle ayıra-ayıra
modal participle ayıraraq
infinitive ayırmaq
verbal noun ayırma
singular plural
first second third first second third
indicative present simple ayırıram ayırırsan ayırır ayırırıq ayırırsınız ayırırlar
perfect 1 ayırmışam ayırmısan,
ayırmışsan*		 ayırmışdır ayırmışıq ayırmısınız,
ayırmışsınız*		 ayırmışlar
perfect 2 – ayırıbsan ayırıb(dır) – ayırıbsınız ayırıb(dır)lar
past simple ayırdım ayırdın ayırdı ayırdıq ayırdınız ayırdılar
continuous ayırırdım ayırırdın ayırırdı ayırırdıq ayırırdınız ayırırdılar
perfect ayırmışdım ayırmışdın ayırmışdı ayırmışdıq ayırmışdınız ayırmışdılar
future definite ayıracağam ayıracaqsan ayıracaq ayıracağıq ayıracaqsınız ayıracaqlar
indefinite ayıraram ayırarsan ayırar ayırarıq ayırarsınız ayırarlar
future-in-the-past definite ayıracaqdım ayıracaqdın ayıracaqdı ayıracaqdıq ayıracaqdınız ayıracaqdılar
indefinite ayırardım ayırardın ayırardı ayırardıq ayırardınız ayırardılar
conditional present ayırsam ayırsan ayırsa ayırsaq ayırsanız ayırsalar
past ayırsaydım ayırsaydın ayırsaydı ayırsaydıq ayırsaydınız ayırsaydılar
subjunctive ayıram ayırasan ayıra ayıraq ayırasınız ayıralar
hortative ayırasıyam ayırasısan ayırasıdır ayırasıyıq ayırasısınız ayırasıdırlar
obligational present ayırmalıyam ayırmalısan ayırmalıdır ayırmalıyıq ayırmalısınız ayırmalıdırlar
past ayırmalıydım ayırmalıydın ayırmalıydı ayırmalıydıq ayırmalıydınız ayırmalıydılar
evidential present ayırırmışam ayırırmışsan ayırırmış ayırırmışıq ayırırmışsınız ayırırmışlar
past ayırıbmışam ayırıbmışsan ayırıbmış ayırıbmışıq ayırıbmışsınız ayırıbmışlar
imperative ayırım ayır ayırsın ayıraq,
ayıralım*		 ayırın ayırsınlar
negative
subject non-past participle ayırmayan
subject past participle ayırmamış
subject future definite participle ayırmayacaq
non-subject future participle (mənim +) ayırmayacağım (sənin +) ayırmayacağın (onun +) ayırmayacağı (bizim +) ayırmayacağımız (sizin +) ayırmayacağınız (onların +) ayırmayacağı or ayırmayacaqları
non-subject participle (mənim +) ayırmadığım (sənin +) ayırmadığın (onun +) ayırmadığı (bizim +) ayırmadığımız (sizin +) ayırmadığınız (onların +) ayırmadığı or ayırmadıqları
negative converb -
caritive converb ayırmadan
general temporal participle ayırmayanda
participle of intensification ayırmadıqca
specific temporal participle ayırmayarkən
modal participle ayırmayaraq
infinitive ayırmamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple ayırmıram ayırmırsan ayırmır ayırmırıq ayırmırsınız ayırmırlar
perfect 1 ayırmamışam ayırmamısan,
ayırmamışsan*		 ayırmamış ayırmamışıq ayırmamısınız,
ayırmamışsınız*		 ayırmamışlar
perfect 2 – ayırmayıbsan ayırmayıb(dır) – ayırmayıbsınız ayırmayıb(dır)lar
past simple ayırmadım ayırmadın ayırmadı ayırmadıq ayırmadınız ayırmadılar
continuous ayırmırdım ayırmırdın ayırmırdı ayırmırdıq ayırmırdınız ayırmırdılar
perfect ayırmamışdım ayırmamışdın ayırmamışdı ayırmamışdıq ayırmamışdınız ayırmamışdılar
future definite ayırmayacağam ayırmayacaqsan ayırmayacaq ayırmayacağıq ayırmayacaqsınız ayırmayacaqlar
indefinite ayırmaram ayırmarsan,
ayırmazsan		 ayırmaz ayırmarıq ayırmarsınız, ayırmazsınız ayırmazlar
future-in-the-past definite ayırmayacaqdım ayırmayacaqdın ayırmayacaqdı ayırmayacaqdıq ayırmayacaqdınız ayırmayacaqdılar
indefinite ayırmazdım ayırmazdın ayırmazdı ayırmazdıq ayırmazdınız ayırmazdılar
conditional present ayırmasam ayırmasan ayırmasa ayırmasaq ayırmasanız ayırmasalar
past ayırmasaydım ayırmasaydın ayırmasaydı ayırmasaydıq ayırmasaydınız ayırmasaydılar
subjunctive ayırmayam ayırmayasan ayırmaya ayırmayaq ayırmayasınız ayırmayalar
hortative ayırmayasıyam ayırmayasısan ayırmayası ayırmayasıyıq ayırmayasısınız ayırmayasılar
obligational present ayırmamalıyam ayırmamalısan ayırmamalı ayırmamalıyıq ayırmamalısınız ayırmamalılar
past ayırmamalıydım ayırmamalıydın ayırmamalıydı ayırmamalıydıq ayırmamalıydınız ayırmamalıydılar
evidential present ayırmayırmışam ayırmayırmışsan ayırmayırmış ayırmayırmışıq ayırmayırmışsınız ayırmayırmışlar
past ayırmayıbmışam ayırmayıbmışsan ayırmayıbmış ayırmayıbmışıq ayırmayıbmışsınız ayırmayıbmışlar
imperative ayırmayım ayırma ayırmasın ayırmayaq
ayırmayalım*		 ayırmayın ayırmasınlar
negative potential
subject non-past participle ayırammayan
subject future definite participle ayırammayacaq
non-subject participle (mənim +) ayırammadığım (sənin +) ayırammadığın (onun +) ayırammadığı (bizim +) ayırammadığımız (sizin +) ayırammadığınız (onların +) ayırammadığı or ayırammadıqları
converb -
caritive converb ayırammadan
general temporal participle ayırammayanda
participle of intensification ayırammadıqca
specific temporal participle ayırammayarkən
modal participle ayırammayaraq
infinitive ayırammamaq
singular plural
first second third first second third
indicative present simple ayırammıram ayırammırsan ayırammır ayırammırıq ayırammırsınız ayırammırlar
perfect 1 ayırammamışam ayırammamısan,
ayırammamışsan*		 ayırammamışdır ayırammamışıq ayırammamısınız,
ayırammamışsınız*		 ayırammaşmılar
perfect 2 – ayırammayıbsan ayırammayıb(dır) – ayırammayıbsınız ayırammayıb(dır)lar
past simple ayırammadım ayırammadın ayırammadı ayırammadıq ayırammadınız ayırammadılar
continuous ayırammırdım ayırammırdın ayırammırdı ayırammırdıq ayırammırdınız ayırammırdılır
perfect ayırammamışdım ayırammamışdın ayırammamışdı ayırammamışdıq ayırammamışdınız ayırammamışdılar
future definite ayırammayacağam ayırammayacaqsan ayırammayacaq ayırammayacağıq ayırammayacaqsınız ayırammayacaqlar
indefinite ayırammaram ayırammarsan,
ayırammazsan		 ayırammaz ayırammarıq ayırammarsınız,
ayırammazsınız		 ayırammazlar
future-in-the-past definite ayırammayacaqdım ayırammayacaqdın ayırammayacaqdı ayırammayacaqdıq ayırammayacaqdınız ayırammayacaqdılar
indefinite ayırammazdım ayırammazdın ayırammazdı ayırammazdıq ayırammazdınız ayırammazdılar
conditional present ayırammasam ayırammasan ayırammasa ayırammasaq ayırammasanız ayırammasalar
past ayırammasaydım ayırammasaydın ayırammasaydı ayırammasaydıq ayırammasaydınız ayırammasaydılar
subjunctive ayırammayam ayırammayasan ayırammaya ayırammayaq ayırammayasınız ayırammayalar
imperative ayırammayım ayıramma ayırammasın ayırammayaq ayırammayın ayırammasınlar
* dated or high-register
  • ayrılmaq (“to become separated”)
  • ayrı (“different, separate”)

References
  1. Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*adɨ-r-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.