apotekarz

From apoteka +‎ -arz. First attested in 1443.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /apɔtɛːkar̝/
• IPA^(key): (15^th CE) /apɔtekar̝/

apotekarz m animacy unattested (related adjective apotekarski or apotekarzów)

1. pharmacist
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎, Lubiń, page 1:

     Apotekarz pigmentarius

     [Apotekarz pigmentarius]

   • 1856-1870 [1443], Antoni Zygmunt Helcel, editor, Starodawne Prawa Polskiego Pomniki, volume II, number 3156:

     Jzem tego nye winowath nits, ocz my Pyotr... vyną dal... wardunku any osmi grziwen u *apatekarzaIżem tego nie winowat nic, ocz mi Piotr... winę dał... wiardunku ani ośmi grzywien u apotekarza

     [-]

     (please add an English translation of this quotation)

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 87:

     Apotekarze pigmentarii (memoria Josiae in compositionem odoris facta, opus pigmentarii Ecclus 49, 1)

     [Apotekarze pigmentarii (memoria Josiae in compositionem odoris facta, opus pigmentarii Ecclus 49, 1)]

   • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 73:

     Od apotekarzew a pigmentariis (genae illius sicut areolae aromatum consitae a pigmentariis Cant 5, 13)

     [Od apotekarzew a pigmentariis (genae illius sicut areolae aromatum consitae a pigmentariis Cant 5, 13)]

• Polish: aptekarz

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(aptekarz) apotekarz, *apatekarz”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN