apoteka

See also: apóteka and apotéka

Norwegian Bokmål

apoteka n

apoteka n

Learned borrowing from Latin apothēca,[1][2] from Ancient Greek ἀποθήκη (apothḗkē, “repository”).[3] First attested in the second half of the 15th century.

apoteka f

(pharmacy) pharmacy
- 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎, Mierzeniec, Płock, line 307:
  Nye pomogv apoteky, przeczyw mnye zathne leky
  [Nie pomogą apoteki, przeciw mnie żadne leki]

adjectives

noun

Brückner, Aleksander (1927) “apteka”, in Słownik etymologiczny języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), Warsaw: Wiedza Powszechna
Bańkowski, Andrzej (2000) “apteka”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
Witold Doroszewski, editor (1958–1969), “apteka”, in Słownik języka polskiego (in Polish), Warszawa: PWN

B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “(apteka) apoteka”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

From Latin apothēca. Doublet of bùtik.

apotéka f (Cyrillic spelling апоте́ка)

Declension of apoteka

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.