aonraitheoir

Irish

Etymology

From aonraigh (“isolate”, verb) +‎ -óir.

Noun

aonraitheoir m (genitive singular aonraitheora, nominative plural aonraitheoirí)

  1. isolator

Declension
Declension of aonraitheoir

Third declension

Bare forms:

Case Singular Plural
Nominative aonraitheoir aonraitheoirí
Vocative a aonraitheoir a aonraitheoirí
Genitive aonraitheora aonraitheoirí
Dative aonraitheoir aonraitheoirí

Forms with the definite article:

Case Singular Plural
Nominative an t-aonraitheoir na haonraitheoirí
Genitive an aonraitheora na n-aonraitheoirí
Dative leis an aonraitheoir

don aonraitheoir

 leis na haonraitheoirí

Mutation
Irish mutation
RadicalEclipsiswith h-prothesiswith t-prothesis
aonraitheoir n-aonraitheoir haonraitheoir t-aonraitheoir
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

References
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.