akcentuacyjny
Polish
Etymology
From akcentuacja + -ny. First attested in 1879.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.t͡sɛn.tu.aˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: ak‧cen‧tu‧a‧cyj‧ny
Adjective
akcentuacyjny (not comparable, derived adverb akcentuacyjnie)
- (relational, phonology) accentuation; accentual
- Synonym: (rare) akcentacyjny
- (relational, phonology) accent; accentual
- Synonyms: akcentowy, (rare) akcentacyjny
Declension
Declension of akcentuacyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | akcentuacyjny | akcentuacyjna | akcentuacyjne | akcentuacyjni | akcentuacyjne | |
| genitive | akcentuacyjnego | akcentuacyjnej | akcentuacyjnego | akcentuacyjnych | ||
| dative | akcentuacyjnemu | akcentuacyjnej | akcentuacyjnemu | akcentuacyjnym | ||
| accusative | akcentuacyjnego | akcentuacyjny | akcentuacyjną | akcentuacyjne | akcentuacyjnych | akcentuacyjne |
| instrumental | akcentuacyjnym | akcentuacyjną | akcentuacyjnym | akcentuacyjnymi | ||
| locative | akcentuacyjnym | akcentuacyjnej | akcentuacyjnym | akcentuacyjnych | ||
Related terms
adjectives
nouns
verbs
References
- Antoni Małecki (1879) Gramatyka historyczno-porównawcza języka polskiego. T. 2, page 87
- akcentuacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akcentuacyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.