akcentacyjny
Polish
Etymology
From akcentacja + -ny. First attested in 1912.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ak.t͡sɛn.taˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: ak‧cen‧ta‧cyj‧ny
Adjective
akcentacyjny (not comparable, no derived adverb)
- (archaic, relational, phonology) accentuation; accentual
- Synonym: akcentuacyjny
- (archaic, relational, phonology) accent; accentual
- Synonyms: akcentowy, akcentuacyjny
Declension
Declension of akcentacyjny (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | akcentacyjny | akcentacyjna | akcentacyjne | akcentacyjni | akcentacyjne | |
genitive | akcentacyjnego | akcentacyjnej | akcentacyjnego | akcentacyjnych | ||
dative | akcentacyjnemu | akcentacyjnej | akcentacyjnemu | akcentacyjnym | ||
accusative | akcentacyjnego | akcentacyjny | akcentacyjną | akcentacyjne | akcentacyjnych | akcentacyjne |
instrumental | akcentacyjnym | akcentacyjną | akcentacyjnym | akcentacyjnymi | ||
locative | akcentacyjnym | akcentacyjnej | akcentacyjnym | akcentacyjnych |
Related terms
adjectives
adverb
nouns
verbs
References
- Kazimierz Wóycicki (1912) Forma dźwiękowa prozy polskiej i wiersza polskiego, page 11
- akcentacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- akcentacyjny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.