ahlak

Indonesian

Noun

ahlak (first-person possessive ahlakku, second-person possessive ahlakmu, third-person possessive ahlaknya)

  1. Nonstandard form of akhlak.

Turkish

Alternative forms

  • ahlâk (superseded spelling)

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish اخلاق (aḫlaḳ),[1][2][3] from Arabic أَخْلَاق (ʔaḵlāq).[4]

Pronunciation

  • IPA(key): /ahˈlak/, (definite accusative) /ah.laːˈkɯ/
  • Hyphenation: ah‧lak
  • (file)

Noun

ahlak (definite accusative ahlakı, plural ahlaklar)

  1. morality (moral behaviour)
  2. morality (moral principles)
  3. morality (personal or professional ethics)

Declension

Inflection
Nominative ahlak
Definite accusative ahlakı
Singular Plural
Nominative ahlak ahlaklar
Definite accusative ahlakı ahlakları
Dative ahlaka ahlaklara
Locative ahlakta ahlaklarda
Ablative ahlaktan ahlaklardan
Genitive ahlakın ahlakların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular ahlakım ahlaklarım
2nd singular ahlakın ahlakların
3rd singular ahlakı ahlakları
1st plural ahlakımız ahlaklarımız
2nd plural ahlakınız ahlaklarınız
3rd plural ahlakları ahlakları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular ahlakımı ahlaklarımı
2nd singular ahlakını ahlaklarını
3rd singular ahlakını ahlaklarını
1st plural ahlakımızı ahlaklarımızı
2nd plural ahlakınızı ahlaklarınızı
3rd plural ahlaklarını ahlaklarını
Dative
Singular Plural
1st singular ahlakıma ahlaklarıma
2nd singular ahlakına ahlaklarına
3rd singular ahlakına ahlaklarına
1st plural ahlakımıza ahlaklarımıza
2nd plural ahlakınıza ahlaklarınıza
3rd plural ahlaklarına ahlaklarına
Locative
Singular Plural
1st singular ahlakımda ahlaklarımda
2nd singular ahlakında ahlaklarında
3rd singular ahlakında ahlaklarında
1st plural ahlakımızda ahlaklarımızda
2nd plural ahlakınızda ahlaklarınızda
3rd plural ahlaklarında ahlaklarında
Ablative
Singular Plural
1st singular ahlakımdan ahlaklarımdan
2nd singular ahlakından ahlaklarından
3rd singular ahlakından ahlaklarından
1st plural ahlakımızdan ahlaklarımızdan
2nd plural ahlakınızdan ahlaklarınızdan
3rd plural ahlaklarından ahlaklarından
Genitive
Singular Plural
1st singular ahlakımın ahlaklarımın
2nd singular ahlakının ahlaklarının
3rd singular ahlakının ahlaklarının
1st plural ahlakımızın ahlaklarımızın
2nd plural ahlakınızın ahlaklarınızın
3rd plural ahlaklarının ahlaklarının

Derived terms

  • ahlak bilimi
  • ahlak dışı
  • ahlak yasası
  • ahlak zabıtası
  • ahlakça
  • ahlaki
  • ahlaklı
  • ahlaksız
  • ahlaksızlık

References

  1. Redhouse, James W. (1890) “اخلاق”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 47
  2. Kélékian, Diran (1911) “اخلاق”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 61
  3. Şemseddin Sâmi (1899–1901) “اخلاق”, in قاموس تركی [kamus-ı türki] (in Ottoman Turkish), Constantinople: İkdam Matbaası, page 82
  4. Nişanyan, Sevan (2002–) “ahlak”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.