afagiczny

From afagia +‎ -iczny. First attested in 1964.[1]

• IPA^(key): /a.faˈɡit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧fa‧gicz‧ny

afagiczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, medicine) aphagic (having or relating to aphagia)
   • 1973, Monografie fauny Polski‎, Państwowe Wydawnictwo Naukowe., page 42:

     Żuwaczki (mandibulae) zestawione są ruchomo z puszką głowową poniżej wargi górnej i stanowią parę mocnych, zazwyczaj bardzo dobrze wykształconych (brak ich u afagicznych stadiów nielicznych motyli minujących) sklerytów.

     The mandibles (mandibulae) are movably attached to the head bulb below the upper lip and constitute a pair of strong, usually very well-developed (they are absent in the aphagic stages of the few mining butterflies) sclerites.

   • 1991, Weronika Trojniar, Analiza podłoża morfologicznego wybranych zaburzeń zespołu bocznego podwzgórza u szczura‎, Uniwersytet Gdański, →ISBN, page 20:

     (1978) obserwowali hipersekrecję śliny u zwierząt afagicznych.

     (1978) they observed salivary hypersecretion in aphagic animals.

   • 2000, Barbara Marciniak, Koszówki (Psychidae, Lepidoptera) Wyżyny Łódzkiej‎, Uniwersytet Łódzki:

     Imagines - zarówno samce jak i samice gatunków należących do rodziny Psychidae są afagiczne.

     Imagines - both male and female species belonging to the family Psychidae are aphagic.