Mekke
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish مكه (Mekke), ultimately from Arabic مَكَّة (Makka).
Declension
Declension of Mekke
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Mekke | Mekkeler / Mekke'ler |
| accusative | Mekke'yi | Mekkeleri / Mekke'leri |
| dative | Mekke'ye | Mekkelere / Mekke'lere |
| locative | Mekke'de | Mekkelerde / Mekke'lerde |
| ablative | Mekke'den | Mekkelerden / Mekke'lerden |
| genitive | Mekke'nin | Mekkelerin / Mekke'lerin |
Possession of Mekke
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Mekke'm | Mekkelerim / Mekke'lerim |
| senin (your) | Mekke'n | Mekkelerin / Mekke'lerin |
| onun (his/her/its) | Mekke'si | Mekkeleri / Mekke'leri |
| bizim (our) | Mekke'miz | Mekkelerimiz / Mekke'lerimiz |
| sizin (your) | Mekke'niz | Mekkeleriniz / Mekke'leriniz |
| onların (their) | Mekke'si / Mekkeleri / Mekke'leri | Mekkeleri / Mekke'leri |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.