Kestel

See also: kestel

German

Proper noun

Kestel m or f (proper noun, surname, masculine genitive Kestels or (with an article) Kestel, feminine genitive Kestel, plural Kestels or Kestel)

  1. a surname

Turkish
Kestel ilçesi

Etymology

From Latin Castel

Pronunciation
  • IPA(key): /k̟ʰɛs.tʰel/

Proper noun

Kestel

  1. A district of Bursa, Turkey

Declension
    declension of Kestel
singular plural
nominative Kestel Kesteller / Kestel'ler
accusative Kestel'i Kestelleri / Kestel'leri
dative Kestel'e Kestellere / Kestel'lere
locative Kestel'de Kestellerde / Kestel'lerde
ablative Kestel'den Kestellerden / Kestel'lerden
genitive Kestel'in Kestellerin / Kestel'lerin
    possessive of Kestel
singular plural
benim (my) Kestel'im Kestellerim / Kestel'lerim
senin (your) Kestel'in Kestellerin / Kestel'lerin
onun (his/her/its) Kestel'i Kestelleri / Kestel'leri
bizim (our) Kestel'imiz Kestellerimiz / Kestel'lerimiz
sizin (your) Kestel'iniz Kestelleriniz / Kestel'leriniz
onların (their) Kestel'i / Kestelleri / Kestel'leri Kestelleri / Kestel'leri

Derived terms
  • Kestelli
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.