Hakan
Turkish
Etymology
From Persian خاقان (xâqân), an Persianized variant of Old Turkic 𐰴𐰍𐰣 (qaɣan). Cognate with Turkish Kaan, kağan.
Pronunciation
- IPA(key): /haːˈkɑn/
Declension
declension of Hakan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Hakan | Hakanlar / Hakan'lar |
| accusative | Hakan'ı | Hakanları / Hakan'ları |
| dative | Hakan'a | Hakanlara / Hakan'lara |
| locative | Hakan'da | Hakanlarda / Hakan'larda |
| ablative | Hakan'dan | Hakanlardan / Hakan'lardan |
| genitive | Hakan'ın | Hakanların / Hakan'ların |
possessive of Hakan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Hakan'ım | Hakanlarım / Hakan'larım |
| senin (your) | Hakan'ın | Hakanların / Hakan'ların |
| onun (his/her/its) | Hakan'ı | Hakanları / Hakan'ları |
| bizim (our) | Hakan'ımız | Hakanlarımız / Hakan'larımız |
| sizin (your) | Hakan'ınız | Hakanlarınız / Hakan'larınız |
| onların (their) | Hakan'ı / Hakanları / Hakan'ları | Hakanları / Hakan'ları |
See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.